uitzwaaien

Hello, you have come here looking for the meaning of the word uitzwaaien. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word uitzwaaien, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say uitzwaaien in singular and plural. Everything you need to know about the word uitzwaaien you have here. The definition of the word uitzwaaien will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofuitzwaaien, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Etymology

Compound of uit +‎ zwaaien.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈœy̯tˌzʋaːi̯ə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: uit‧zwaai‧en

Verb

uitzwaaien

  1. (transitive) to wave goodbye during departure (usually by those who are seeing the departer off, occasionally used of the departer)
  2. (intransitive) to swing outward

Conjugation

Conjugation of uitzwaaien (weak, separable)
infinitive uitzwaaien
past singular zwaaide uit
past participle uitgezwaaid
infinitive uitzwaaien
gerund uitzwaaien n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular zwaai uit zwaaide uit uitzwaai uitzwaaide
2nd person sing. (jij) zwaait uit, zwaai uit2 zwaaide uit uitzwaait uitzwaaide
2nd person sing. (u) zwaait uit zwaaide uit uitzwaait uitzwaaide
2nd person sing. (gij) zwaait uit zwaaide uit uitzwaait uitzwaaide
3rd person singular zwaait uit zwaaide uit uitzwaait uitzwaaide
plural zwaaien uit zwaaiden uit uitzwaaien uitzwaaiden
subjunctive sing.1 zwaaie uit zwaaide uit uitzwaaie uitzwaaide
subjunctive plur.1 zwaaien uit zwaaiden uit uitzwaaien uitzwaaiden
imperative sing. zwaai uit
imperative plur.1 zwaait uit
participles uitzwaaiend uitgezwaaid
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms