From Yiddish פֿערשטערען (fershteren, “to spoil someone's fun”), from German verstören (“to disrupt”).[1] Doublet of verstoren.
versjteren
| Conjugation of versjteren (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | versjteren | |||
| past singular | versjteerde | |||
| past participle | versjteerd | |||
| infinitive | versjteren | |||
| gerund | versjteren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | versjteer | versjteerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | versjteert, versjteer2 | versjteerde | ||
| 2nd person sing. (u) | versjteert | versjteerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | versjteert | versjteerde | ||
| 3rd person singular | versjteert | versjteerde | ||
| plural | versjteren | versjteerden | ||
| subjunctive sing.1 | versjtere | versjteerde | ||
| subjunctive plur.1 | versjteren | versjteerden | ||
| imperative sing. | versjteer | |||
| imperative plur.1 | versjteert | |||
| participles | versjterend | versjteerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||