virido

Hello, you have come here looking for the meaning of the word virido. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word virido, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say virido in singular and plural. Everything you need to know about the word virido you have here. The definition of the word virido will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofvirido, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Latin

Pronunciation

Verb

viridō (present infinitive viridāre, perfect active viridāvī, supine viridātum); first conjugation

  1. to make (something) green
  2. to become green or verdant

Conjugation

   Conjugation of viridō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present viridō viridās viridat viridāmus viridātis viridant
imperfect viridābam viridābās viridābat viridābāmus viridābātis viridābant
future viridābō viridābis viridābit viridābimus viridābitis viridābunt
perfect viridāvī viridāvistī viridāvit viridāvimus viridāvistis viridāvērunt,
viridāvēre
pluperfect viridāveram viridāverās viridāverat viridāverāmus viridāverātis viridāverant
future perfect viridāverō viridāveris viridāverit viridāverimus viridāveritis viridāverint
passive present viridor viridāris,
viridāre
viridātur viridāmur viridāminī viridantur
imperfect viridābar viridābāris,
viridābāre
viridābātur viridābāmur viridābāminī viridābantur
future viridābor viridāberis,
viridābere
viridābitur viridābimur viridābiminī viridābuntur
perfect viridātus + present active indicative of sum
pluperfect viridātus + imperfect active indicative of sum
future perfect viridātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present viridem viridēs viridet viridēmus viridētis virident
imperfect viridārem viridārēs viridāret viridārēmus viridārētis viridārent
perfect viridāverim viridāverīs viridāverit viridāverīmus viridāverītis viridāverint
pluperfect viridāvissem viridāvissēs viridāvisset viridāvissēmus viridāvissētis viridāvissent
passive present virider viridēris,
viridēre
viridētur viridēmur viridēminī viridentur
imperfect viridārer viridārēris,
viridārēre
viridārētur viridārēmur viridārēminī viridārentur
perfect viridātus + present active subjunctive of sum
pluperfect viridātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present viridā viridāte
future viridātō viridātō viridātōte viridantō
passive present viridāre viridāminī
future viridātor viridātor viridantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives viridāre viridāvisse viridātūrum esse viridārī viridātum esse viridātum īrī
participles viridāns viridātūrus viridātus viridandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
viridandī viridandō viridandum viridandō viridātum viridātū

References

  • virido”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • virido in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.