From vissz- (“back”) + hang (“sound”). Calque of German Widerhall (“echo”). The prefix is not attested as an independent word, it was shortened from vissza. Created during the Hungarian language reform, which took place in the 18th–19th centuries. First attested in 1777.
visszhang (plural visszhangok)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | visszhang | visszhangok |
accusative | visszhangot | visszhangokat |
dative | visszhangnak | visszhangoknak |
instrumental | visszhanggal | visszhangokkal |
causal-final | visszhangért | visszhangokért |
translative | visszhanggá | visszhangokká |
terminative | visszhangig | visszhangokig |
essive-formal | visszhangként | visszhangokként |
essive-modal | — | — |
inessive | visszhangban | visszhangokban |
superessive | visszhangon | visszhangokon |
adessive | visszhangnál | visszhangoknál |
illative | visszhangba | visszhangokba |
sublative | visszhangra | visszhangokra |
allative | visszhanghoz | visszhangokhoz |
elative | visszhangból | visszhangokból |
delative | visszhangról | visszhangokról |
ablative | visszhangtól | visszhangoktól |
non-attributive possessive – singular |
visszhangé | visszhangoké |
non-attributive possessive – plural |
visszhangéi | visszhangokéi |
possessor | single possession | multiple possessions |
---|---|---|
1st person sing. | visszhangom | visszhangjaim |
2nd person sing. | visszhangod | visszhangjaid |
3rd person sing. | visszhangja | visszhangjai |
1st person plural | visszhangunk | visszhangjaink |
2nd person plural | visszhangotok | visszhangjaitok |
3rd person plural | visszhangjuk | visszhangjaik |