voorschieten
Conjugation of voorschieten (strong class 2a, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | voorschieten | |||
past singular | schoot voor | |||
past participle | voorgeschoten | |||
infinitive | voorschieten | |||
gerund | voorschieten n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | schiet voor | schoot voor | voorschiet | voorschoot |
2nd person sing. (jij) | schiet voor | schoot voor | voorschiet | voorschoot |
2nd person sing. (u) | schiet voor | schoot voor | voorschiet | voorschoot |
2nd person sing. (gij) | schiet voor | schoot voor | voorschiet | voorschoot |
3rd person singular | schiet voor | schoot voor | voorschiet | voorschoot |
plural | schieten voor | schoten voor | voorschieten | voorschoten |
subjunctive sing.1 | schiete voor | schote voor | voorschiete | voorschote |
subjunctive plur.1 | schieten voor | schoten voor | voorschieten | voorschoten |
imperative sing. | schiet voor | |||
imperative plur.1 | schiet voor | |||
participles | voorschietend | voorgeschoten | ||
1) Archaic. |