From voor- (“fore”) + spellen (“(archaic) to tell, explain”).
voorspellen
Conjugation of voorspellen (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | voorspellen | |||
past singular | voorspelde | |||
past participle | voorspeld | |||
infinitive | voorspellen | |||
gerund | voorspellen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | voorspel | voorspelde | ||
2nd person sing. (jij) | voorspelt, voorspel2 | voorspelde | ||
2nd person sing. (u) | voorspelt | voorspelde | ||
2nd person sing. (gij) | voorspelt | voorspelde | ||
3rd person singular | voorspelt | voorspelde | ||
plural | voorspellen | voorspelden | ||
subjunctive sing.1 | voorspelle | voorspelde | ||
subjunctive plur.1 | voorspellen | voorspelden | ||
imperative sing. | voorspel | |||
imperative plur.1 | voorspelt | |||
participles | voorspellend | voorspeld | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |