From Middle Dutch vortbringen, from Old Dutch forthbringan, from Proto-West Germanic *forþbringan, equivalent to voort- + brengen. Analogous to English forthbring and bring forth.
Audio: | (file) |
voortbrengen
Conjugation of voortbrengen (weak with past in -cht, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | voortbrengen | |||
past singular | bracht voort | |||
past participle | voortgebracht | |||
infinitive | voortbrengen | |||
gerund | voortbrengen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | breng voort | bracht voort | voortbreng | voortbracht |
2nd person sing. (jij) | brengt voort, breng voort2 | bracht voort | voortbrengt | voortbracht |
2nd person sing. (u) | brengt voort | bracht voort | voortbrengt | voortbracht |
2nd person sing. (gij) | brengt voort | bracht voort | voortbrengt | voortbracht |
3rd person singular | brengt voort | bracht voort | voortbrengt | voortbracht |
plural | brengen voort | brachten voort | voortbrengen | voortbrachten |
subjunctive sing.1 | brenge voort | brachte voort | voortbrenge | voortbrachte |
subjunctive plur.1 | brengen voort | brachten voort | voortbrengen | voortbrachten |
imperative sing. | breng voort | |||
imperative plur.1 | brengt voort | |||
participles | voortbrengend | voortgebracht | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |