właścić

Hello, you have come here looking for the meaning of the word właścić. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word właścić, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say właścić in singular and plural. Everything you need to know about the word właścić you have here. The definition of the word właścić will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofwłaścić, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Etymology

From właść +‎ -ić. First attested in 1814.[1]

Pronunciation

Verb

właścić impf

  1. (transitive, obsolete, rare) Synonym of przywłaszczać

Conjugation

Conjugation of właścić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive właścić
present tense 1st właszczę właścimy
2nd właścisz właścicie
3rd właści właszczą
impersonal właści się
past tense 1st właściłem,
-(e)m właścił
właściłam,
-(e)m właściła
właściłom,
-(e)m właściło
właściliśmy,
-(e)śmy właścili
właściłyśmy,
-(e)śmy właściły
2nd właściłeś,
-(e)ś właścił
właściłaś,
-(e)ś właściła
właściłoś,
-(e)ś właściło
właściliście,
-(e)ście właścili
właściłyście,
-(e)ście właściły
3rd właścił właściła właściło właścili właściły
impersonal właszczono
future tense 1st będę właścił,
będę właścić
będę właściła,
będę właścić
będę właściło,
będę właścić
będziemy właścili,
będziemy właścić
będziemy właściły,
będziemy właścić
2nd będziesz właścił,
będziesz właścić
będziesz właściła,
będziesz właścić
będziesz właściło,
będziesz właścić
będziecie właścili,
będziecie właścić
będziecie właściły,
będziecie właścić
3rd będzie właścił,
będzie właścić
będzie właściła,
będzie właścić
będzie właściło,
będzie właścić
będą właścili,
będą właścić
będą właściły,
będą właścić
impersonal będzie właścić się
conditional 1st właściłbym,
bym właścił
właściłabym,
bym właściła
właściłobym,
bym właściło
właścilibyśmy,
byśmy właścili
właściłybyśmy,
byśmy właściły
2nd właściłbyś,
byś właścił
właściłabyś,
byś właściła
właściłobyś,
byś właściło
właścilibyście,
byście właścili
właściłybyście,
byście właściły
3rd właściłby,
by właścił
właściłaby,
by właściła
właściłoby,
by właściło
właściliby,
by właścili
właściłyby,
by właściły
impersonal właszczono by
imperative 1st niech właszczę właśćmy
2nd właść właśćcie
3rd niech właści niech właszczą
active adjectival participle właszczący właszcząca właszczące właszczący właszczące
passive adjectival participle właszczony właszczona właszczone właszczeni właszczone
contemporary adverbial participle właszcząc
verbal noun właszczenie

Derived terms

(nouns):

References

  1. ^ Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “właścić”, in Słownik języka polskiego

Further reading