wegsterven
Conjugation of wegsterven (strong class 3+7, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | wegsterven | |||
past singular | stierf weg | |||
past participle | weggestorven | |||
infinitive | wegsterven | |||
gerund | wegsterven n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | sterf weg | stierf weg | wegsterf | wegstierf |
2nd person sing. (jij) | sterft weg, sterf weg2 | stierf weg | wegsterft | wegstierf |
2nd person sing. (u) | sterft weg | stierf weg | wegsterft | wegstierf |
2nd person sing. (gij) | sterft weg | stierft weg | wegsterft | wegstierft |
3rd person singular | sterft weg | stierf weg | wegsterft | wegstierf |
plural | sterven weg | stierven weg | wegsterven | wegstierven |
subjunctive sing.1 | sterve weg | stierve weg | wegsterve | wegstierve |
subjunctive plur.1 | sterven weg | stierven weg | wegsterven | wegstierven |
imperative sing. | sterf weg | |||
imperative plur.1 | sterft weg | |||
participles | wegstervend | weggestorven | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |