wybrnąć

Polish

From wy- +‎ brnąć.

wybrnąć pf

(intransitive) to pull through (to come through pain and trouble through perseverance)
Synonyms: wybabrać się, wygrzebać się, wykaraskać się
(intransitive) to wade out (to get out of somewhere by wading)

Conjugation of wybrnąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wybrnąć
future tense	1^st	wybrnę			wybrniemy
	2^nd	wybrniesz			wybrniecie
	3^rd	wybrnie			wybrną
	impersonal	wybrnie się
past tense	1^st	wybrnąłem, -(e)m wybrnął	wybrnęłam, -(e)m wybrnęła	wybrnęłom, -(e)m wybrnęło	wybrnęliśmy, -(e)śmy wybrnęli	wybrnęłyśmy, -(e)śmy wybrnęły
	2^nd	wybrnąłeś, -(e)ś wybrnął	wybrnęłaś, -(e)ś wybrnęła	wybrnęłoś, -(e)ś wybrnęło	wybrnęliście, -(e)ście wybrnęli	wybrnęłyście, -(e)ście wybrnęły
	3^rd	wybrnął	wybrnęła	wybrnęło	wybrnęli	wybrnęły
	impersonal	wybrnięto
conditional	1^st	wybrnąłbym, bym wybrnął	wybrnęłabym, bym wybrnęła	wybrnęłobym, bym wybrnęło	wybrnęlibyśmy, byśmy wybrnęli	wybrnęłybyśmy, byśmy wybrnęły
	2^nd	wybrnąłbyś, byś wybrnął	wybrnęłabyś, byś wybrnęła	wybrnęłobyś, byś wybrnęło	wybrnęlibyście, byście wybrnęli	wybrnęłybyście, byście wybrnęły
	3^rd	wybrnąłby, by wybrnął	wybrnęłaby, by wybrnęła	wybrnęłoby, by wybrnęło	wybrnęliby, by wybrnęli	wybrnęłyby, by wybrnęły
	impersonal	wybrnięto by
imperative	1^st	niech wybrnę			wybrnijmy
	2^nd	wybrnij			wybrnijcie
	3^rd	niech wybrnie			niech wybrną
anterior adverbial participle		wybrnąwszy
verbal noun		wybrnięcie