Hello, you have come here looking for the meaning of the word
wykoślawić. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
wykoślawić, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
wykoślawić in singular and plural. Everything you need to know about the word
wykoślawić you have here. The definition of the word
wykoślawić will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
wykoślawić, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Polish
Etymology
From wy- + koślawić. First attested in 1612.[1] Compare Kashubian wëkòszlawic.
Pronunciation
- Rhymes: -avit͡ɕ
- Syllabification: wy‧ko‧śla‧wić
Verb
wykoślawić pf (imperfective wykoślawiać)
- (transitive) to bend, to contort, to distort, to twist (to cause something to change its correct shape and become crooked or twisted in the wrong way)
- (transitive) to bend, to contort, to distort, to twist (to cause the form, content, or course of something to become distorted and lose its original, proper character)
- (reflexive with się) to get bent, to get contorted, to get distorted, to get twisted (to change one's correct shape and become crooked or twisted in the wrong way)
- (reflexive with się) to get bent, to get contorted, to get distorted, to get twisted (to cause one's form, content, or course to become distorted and lose one's original, proper character)
Conjugation
Conjugation of wykoślawić pf
|
wykoślawić
|
wykoślawię
|
wykoślawimy
|
wykoślawisz
|
wykoślawicie
|
wykoślawi
|
wykoślawią
|
wykoślawi się
|
wykoślawiłem, -(e)m wykoślawił
|
wykoślawiłam, -(e)m wykoślawiła
|
wykoślawiłom, -(e)m wykoślawiło
|
wykoślawiliśmy, -(e)śmy wykoślawili
|
wykoślawiłyśmy, -(e)śmy wykoślawiły
|
wykoślawiłeś, -(e)ś wykoślawił
|
wykoślawiłaś, -(e)ś wykoślawiła
|
wykoślawiłoś, -(e)ś wykoślawiło
|
wykoślawiliście, -(e)ście wykoślawili
|
wykoślawiłyście, -(e)ście wykoślawiły
|
wykoślawił
|
wykoślawiła
|
wykoślawiło
|
wykoślawili
|
wykoślawiły
|
wykoślawiono
|
wykoślawiłbym, bym wykoślawił
|
wykoślawiłabym, bym wykoślawiła
|
wykoślawiłobym, bym wykoślawiło
|
wykoślawilibyśmy, byśmy wykoślawili
|
wykoślawiłybyśmy, byśmy wykoślawiły
|
wykoślawiłbyś, byś wykoślawił
|
wykoślawiłabyś, byś wykoślawiła
|
wykoślawiłobyś, byś wykoślawiło
|
wykoślawilibyście, byście wykoślawili
|
wykoślawiłybyście, byście wykoślawiły
|
wykoślawiłby, by wykoślawił
|
wykoślawiłaby, by wykoślawiła
|
wykoślawiłoby, by wykoślawiło
|
wykoślawiliby, by wykoślawili
|
wykoślawiłyby, by wykoślawiły
|
wykoślawiono by
|
niech wykoślawię
|
wykoślawmy
|
wykoślaw
|
wykoślawcie
|
niech wykoślawi
|
niech wykoślawią
|
wykoślawiony
|
wykoślawiona
|
wykoślawione
|
wykoślawieni
|
wykoślawione
|
wykoślawiwszy
|
wykoślawienie
|
References
- ^ Mikołaj Volckmar (1612) Vierzig dialogi (in Polish), page 67v
Further reading
- wykoślawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wykoślawić się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wykoślawić in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wykoślawić”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “wykoślawić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wykoślawić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 898