wykoślawić

Hello, you have come here looking for the meaning of the word wykoślawić. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word wykoślawić, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say wykoślawić in singular and plural. Everything you need to know about the word wykoślawić you have here. The definition of the word wykoślawić will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofwykoślawić, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Alternative forms

Etymology

From wy- +‎ koślawić. First attested in 1612.[1] Compare Kashubian wëkòszlawic.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /vɘ.kɔˈɕla.vit͡ɕ/
  • Rhymes: -avit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ko‧śla‧wić

Verb

wykoślawić pf (imperfective wykoślawiać)

  1. (transitive) to bend, to contort, to distort, to twist (to cause something to change its correct shape and become crooked or twisted in the wrong way)
  2. (transitive) to bend, to contort, to distort, to twist (to cause the form, content, or course of something to become distorted and lose its original, proper character)
  3. (reflexive with się) to get bent, to get contorted, to get distorted, to get twisted (to change one's correct shape and become crooked or twisted in the wrong way)
  4. (reflexive with się) to get bent, to get contorted, to get distorted, to get twisted (to cause one's form, content, or course to become distorted and lose one's original, proper character)

Conjugation

Conjugation of wykoślawić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykoślawić
future tense 1st wykoślawię wykoślawimy
2nd wykoślawisz wykoślawicie
3rd wykoślawi wykoślawią
impersonal wykoślawi się
past tense 1st wykoślawiłem,
-(e)m wykoślawił
wykoślawiłam,
-(e)m wykoślawiła
wykoślawiłom,
-(e)m wykoślawiło
wykoślawiliśmy,
-(e)śmy wykoślawili
wykoślawiłyśmy,
-(e)śmy wykoślawiły
2nd wykoślawiłeś,
-(e)ś wykoślawił
wykoślawiłaś,
-(e)ś wykoślawiła
wykoślawiłoś,
-(e)ś wykoślawiło
wykoślawiliście,
-(e)ście wykoślawili
wykoślawiłyście,
-(e)ście wykoślawiły
3rd wykoślawił wykoślawiła wykoślawiło wykoślawili wykoślawiły
impersonal wykoślawiono
conditional 1st wykoślawiłbym,
bym wykoślawił
wykoślawiłabym,
bym wykoślawiła
wykoślawiłobym,
bym wykoślawiło
wykoślawilibyśmy,
byśmy wykoślawili
wykoślawiłybyśmy,
byśmy wykoślawiły
2nd wykoślawiłbyś,
byś wykoślawił
wykoślawiłabyś,
byś wykoślawiła
wykoślawiłobyś,
byś wykoślawiło
wykoślawilibyście,
byście wykoślawili
wykoślawiłybyście,
byście wykoślawiły
3rd wykoślawiłby,
by wykoślawił
wykoślawiłaby,
by wykoślawiła
wykoślawiłoby,
by wykoślawiło
wykoślawiliby,
by wykoślawili
wykoślawiłyby,
by wykoślawiły
impersonal wykoślawiono by
imperative 1st niech wykoślawię wykoślawmy
2nd wykoślaw wykoślawcie
3rd niech wykoślawi niech wykoślawią
passive adjectival participle wykoślawiony wykoślawiona wykoślawione wykoślawieni wykoślawione
anterior adverbial participle wykoślawiwszy
verbal noun wykoślawienie

References

  1. ^ Mikołaj Volckmar (1612) Vierzig dialogi (in Polish), page 67v

Further reading