zdziczeć

Hello, you have come here looking for the meaning of the word zdziczeć. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word zdziczeć, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say zdziczeć in singular and plural. Everything you need to know about the word zdziczeć you have here. The definition of the word zdziczeć will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofzdziczeć, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Etymology

From z- +‎ dziczeć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈzd͡ʑi.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: zdzi‧czeć

Verb

zdziczeć pf (imperfective dziczeć)

  1. (intransitive, of animals and plants) to go feral, to run wild
  2. (intransitive, of humans) to run wild (to lose the qualities of a civilised person)
  3. (intransitive, of humans) to go bush (to revert to a feral nature; to shy away from people, to lose the ability to communicate with people)

Conjugation

Conjugation of zdziczeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zdziczeć
future tense 1st zdziczeję zdziczejemy
2nd zdziczejesz zdziczejecie
3rd zdziczeje zdziczeją
impersonal zdziczeje się
past tense 1st zdziczałem,
-(e)m zdziczał
zdziczałam,
-(e)m zdziczała
zdziczałom,
-(e)m zdziczało
zdziczeliśmy,
-(e)śmy zdziczeli
zdziczałyśmy,
-(e)śmy zdziczały
2nd zdziczałeś,
-(e)ś zdziczał
zdziczałaś,
-(e)ś zdziczała
zdziczałoś,
-(e)ś zdziczało
zdziczeliście,
-(e)ście zdziczeli
zdziczałyście,
-(e)ście zdziczały
3rd zdziczał zdziczała zdziczało zdziczeli zdziczały
impersonal zdziczano
conditional 1st zdziczałbym,
bym zdziczał
zdziczałabym,
bym zdziczała
zdziczałobym,
bym zdziczało
zdziczelibyśmy,
byśmy zdziczeli
zdziczałybyśmy,
byśmy zdziczały
2nd zdziczałbyś,
byś zdziczał
zdziczałabyś,
byś zdziczała
zdziczałobyś,
byś zdziczało
zdziczelibyście,
byście zdziczeli
zdziczałybyście,
byście zdziczały
3rd zdziczałby,
by zdziczał
zdziczałaby,
by zdziczała
zdziczałoby,
by zdziczało
zdziczeliby,
by zdziczeli
zdziczałyby,
by zdziczały
impersonal zdziczano by
imperative 1st niech zdziczeję zdziczejmy
2nd zdziczej zdziczejcie
3rd niech zdziczeje niech zdziczeją
anterior adverbial participle zdziczawszy
verbal noun zdziczenie

Further reading

  • zdziczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zdziczeć in Polish dictionaries at PWN