zesłać

Polish

From ze- +‎ słać.

zesłać pf (imperfective zsyłać)

(transitive) to exile, to deport, to transport
(transitive, of a divine power) to send down, to cast down (usually some unfortunate event, e.g. a plague, a storm)

Conjugation of zesłać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zesłać
future tense	1^st	ześlę			ześlemy
	2^nd	ześlesz			ześlecie
	3^rd	ześle			ześlą
	impersonal	ześle się
past tense	1^st	zesłałem, -(e)m zesłał	zesłałam, -(e)m zesłała	zesłałom, -(e)m zesłało	zesłaliśmy, -(e)śmy zesłali	zesłałyśmy, -(e)śmy zesłały
	2^nd	zesłałeś, -(e)ś zesłał	zesłałaś, -(e)ś zesłała	zesłałoś, -(e)ś zesłało	zesłaliście, -(e)ście zesłali	zesłałyście, -(e)ście zesłały
	3^rd	zesłał	zesłała	zesłało	zesłali	zesłały
	impersonal	zesłano
conditional	1^st	zesłałbym, bym zesłał	zesłałabym, bym zesłała	zesłałobym, bym zesłało	zesłalibyśmy, byśmy zesłali	zesłałybyśmy, byśmy zesłały
	2^nd	zesłałbyś, byś zesłał	zesłałabyś, byś zesłała	zesłałobyś, byś zesłało	zesłalibyście, byście zesłali	zesłałybyście, byście zesłały
	3^rd	zesłałby, by zesłał	zesłałaby, by zesłała	zesłałoby, by zesłało	zesłaliby, by zesłali	zesłałyby, by zesłały
	impersonal	zesłano by
imperative	1^st	niech ześlę			ześlijmy
	2^nd	ześlij			ześlijcie
	3^rd	niech ześle			niech ześlą
passive adjectival participle		zesłany	zesłana	zesłane	zesłani	zesłane
anterior adverbial participle		zesławszy
verbal noun		zesłanie

nouns