From ís (“ice”) + björn (“bear”).
ísbjörn m (genitive singular ísbjarnar, nominative plural ísbirnir)
Declension of ísbjörn | ||||
---|---|---|---|---|
m-s3 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | ísbjörn | ísbjörninn | ísbirnir | ísbirnirnir |
accusative | ísbjörn | ísbjörninn | ísbirni | ísbirnina |
dative | ísbirni | ísbirninum | ísbjörnum | ísbjörnunum |
genitive | ísbjarnar | ísbjarnarins | ísbjarna | ísbjarnanna |