From Old Norse þekkja, from Proto-Germanic *þankijaną, from Proto-Indo-European *teng-.
þekkja (weak verb, third-person singular past indicative þekkti, supine þekkt)
| infinitive (nafnháttur) |
að þekkja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þekkt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þekkjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég þekki | við þekkjum | present (nútíð) |
ég þekki | við þekkjum |
| þú þekkir | þið þekkið | þú þekkir | þið þekkið | ||
| hann, hún, það þekkir | þeir, þær, þau þekkja | hann, hún, það þekki | þeir, þær, þau þekki | ||
| past (þátíð) |
ég þekkti | við þekktum | past (þátíð) |
ég þekkti | við þekktum |
| þú þekktir | þið þekktuð | þú þekktir | þið þekktuð | ||
| hann, hún, það þekkti | þeir, þær, þau þekktu | hann, hún, það þekkti | þeir, þær, þau þekktu | ||
| imperative (boðháttur) |
þekk (þú) | þekkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þekktu | þekkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að þekkjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þekkst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þekkjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég þekkist | við þekkjumst | present (nútíð) |
ég þekkist | við þekkjumst |
| þú þekkist | þið þekkist | þú þekkist | þið þekkist | ||
| hann, hún, það þekkist | þeir, þær, þau þekkjast | hann, hún, það þekkist | þeir, þær, þau þekkist | ||
| past (þátíð) |
ég þekktist | við þekktumst | past (þátíð) |
ég þekktist | við þekktumst |
| þú þekktist | þið þekktust | þú þekktist | þið þekktust | ||
| hann, hún, það þekktist | þeir, þær, þau þekktust | hann, hún, það þekktist | þeir, þær, þau þekktust | ||
| imperative (boðháttur) |
þekkst (þú) | þekkist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þekkstu | þekkisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
þekktur | þekkt | þekkt | þekktir | þekktar | þekkt | |
| accusative (þolfall) |
þekktan | þekkta | þekkt | þekkta | þekktar | þekkt | |
| dative (þágufall) |
þekktum | þekktri | þekktu | þekktum | þekktum | þekktum | |
| genitive (eignarfall) |
þekkts | þekktrar | þekkts | þekktra | þekktra | þekktra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
þekkti | þekkta | þekkta | þekktu | þekktu | þekktu | |
| accusative (þolfall) |
þekkta | þekktu | þekkta | þekktu | þekktu | þekktu | |
| dative (þágufall) |
þekkta | þekktu | þekkta | þekktu | þekktu | þekktu | |
| genitive (eignarfall) |
þekkta | þekktu | þekkta | þekktu | þekktu | þekktu | |