From Ottoman Turkish إسكندرون (İskenderūn), from Arabic الْإِسْكَنْدَرُون (al-ʔiskandarūn), from Ancient Greek Ἀλεξάνδρεια (Alexándreia)
İskenderun
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | İskenderun | İskenderunlar / İskenderun'lar |
accusative | İskenderun'u | İskenderunları / İskenderun'ları |
dative | İskenderun'a | İskenderunlara / İskenderun'lara |
locative | İskenderun'da | İskenderunlarda / İskenderun'larda |
ablative | İskenderun'dan | İskenderunlardan / İskenderun'lardan |
genitive | İskenderun'un | İskenderunların / İskenderun'ların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | İskenderun'um | İskenderunlarım / İskenderun'larım |
senin (your) | İskenderun'un | İskenderunların / İskenderun'ların |
onun (his/her/its) | İskenderun'u | İskenderunları / İskenderun'ları |
bizim (our) | İskenderun'umuz | İskenderunlarımız / İskenderun'larımız |
sizin (your) | İskenderun'unuz | İskenderunlarınız / İskenderun'larınız |
onların (their) | İskenderun'u / İskenderunları / İskenderun'ları | İskenderunları / İskenderun'ları |