From Ζεύς (Zeús, “Zeus”) + κόρος (kóros, “boy”).
Δῐόσκορος • (Dĭóskoros) m (genitive Δῐοσκόρου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ Δῐόσκορος ho Dĭóskoros |
τὼ Δῐοσκόρω tṑ Dĭoskórō |
οἱ Δῐόσκοροι hoi Dĭóskoroi | ||||||||||
Genitive | τοῦ Δῐοσκόρου toû Dĭoskórou |
τοῖν Δῐοσκόροιν toîn Dĭoskóroin |
τῶν Δῐοσκόρων tôn Dĭoskórōn | ||||||||||
Dative | τῷ Δῐοσκόρῳ tôi Dĭoskórōi |
τοῖν Δῐοσκόροιν toîn Dĭoskóroin |
τοῖς Δῐοσκόροις toîs Dĭoskórois | ||||||||||
Accusative | τὸν Δῐόσκορον tòn Dĭóskoron |
τὼ Δῐοσκόρω tṑ Dĭoskórō |
τοὺς Δῐοσκόρους toùs Dĭoskórous | ||||||||||
Vocative | Δῐόσκορε Dĭóskore |
Δῐοσκόρω Dĭoskórō |
Δῐόσκοροι Dĭóskoroi | ||||||||||
Notes: |
|