άστατος • (ástatos) m (feminine άστατη, neuter άστατο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | άστατος (ástatos) | άστατη (ástati) | άστατο (ástato) | άστατοι (ástatoi) | άστατες (ástates) | άστατα (ástata) | |
genitive | άστατου (ástatou) | άστατης (ástatis) | άστατου (ástatou) | άστατων (ástaton) | άστατων (ástaton) | άστατων (ástaton) | |
accusative | άστατο (ástato) | άστατη (ástati) | άστατο (ástato) | άστατους (ástatous) | άστατες (ástates) | άστατα (ástata) | |
vocative | άστατε (ástate) | άστατη (ástati) | άστατο (ástato) | άστατοι (ástatoi) | άστατες (ástates) | άστατα (ástata) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο άστατος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο άστατος, etc.)