Learnedly, from Hellenistic Koine Greek αἰφνίδιος (aiphnídios), from αἴφνης (aíphnēs)
αιφνίδιος • (aifnídios) m (feminine αιφνίδια, neuter αιφνίδιο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αιφνίδιος (aifnídios) | αιφνίδια (aifnídia) | αιφνίδιο (aifnídio) | αιφνίδιοι (aifnídioi) | αιφνίδιες (aifnídies) | αιφνίδια (aifnídia) | |
| genitive | αιφνίδιου (aifnídiou) | αιφνίδιας (aifnídias) | αιφνίδιου (aifnídiou) | αιφνίδιων (aifnídion) | αιφνίδιων (aifnídion) | αιφνίδιων (aifnídion) | |
| accusative | αιφνίδιο (aifnídio) | αιφνίδια (aifnídia) | αιφνίδιο (aifnídio) | αιφνίδιους (aifnídious) | αιφνίδιες (aifnídies) | αιφνίδια (aifnídia) | |
| vocative | αιφνίδιε (aifnídie) | αιφνίδια (aifnídia) | αιφνίδιο (aifnídio) | αιφνίδιοι (aifnídioi) | αιφνίδιες (aifnídies) | αιφνίδια (aifnídia) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αιφνίδιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αιφνίδιος, etc.)