From Ancient Greek ἁλμυρός (halmurós), from ἅλς (háls, “salt”).
αλμυρός • (almyrós) m (feminine αλμυρή, neuter αλμυρό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αλμυρός (almyrós) | αλμυρή (almyrí) | αλμυρό (almyró) | αλμυροί (almyroí) | αλμυρές (almyrés) | αλμυρά (almyrá) | |
genitive | αλμυρού (almyroú) | αλμυρής (almyrís) | αλμυρού (almyroú) | αλμυρών (almyrón) | αλμυρών (almyrón) | αλμυρών (almyrón) | |
accusative | αλμυρό (almyró) | αλμυρή (almyrí) | αλμυρό (almyró) | αλμυρούς (almyroús) | αλμυρές (almyrés) | αλμυρά (almyrá) | |
vocative | αλμυρέ (almyré) | αλμυρή (almyrí) | αλμυρό (almyró) | αλμυροί (almyroí) | αλμυρές (almyrés) | αλμυρά (almyrá) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αλμυρός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αλμυρός, etc.)