From Ancient Greek ἀνέπαφος (anépaphos).
ανέπαφος • (anépafos) m (feminine ανέπαφη, neuter ανέπαφο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ανέπαφος (anépafos) | ανέπαφη (anépafi) | ανέπαφο (anépafo) | ανέπαφοι (anépafoi) | ανέπαφες (anépafes) | ανέπαφα (anépafa) | |
genitive | ανέπαφου (anépafou) | ανέπαφης (anépafis) | ανέπαφου (anépafou) | ανέπαφων (anépafon) | ανέπαφων (anépafon) | ανέπαφων (anépafon) | |
accusative | ανέπαφο (anépafo) | ανέπαφη (anépafi) | ανέπαφο (anépafo) | ανέπαφους (anépafous) | ανέπαφες (anépafes) | ανέπαφα (anépafa) | |
vocative | ανέπαφε (anépafe) | ανέπαφη (anépafi) | ανέπαφο (anépafo) | ανέπαφοι (anépafoi) | ανέπαφες (anépafes) | ανέπαφα (anépafa) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανέπαφος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανέπαφος, etc.)
(untouched):
(intact, unharmed):