ανυπόκριτος • (anypókritos) m (feminine ανυπόκριτη, neuter ανυπόκριτο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ανυπόκριτος (anypókritos) | ανυπόκριτη (anypókriti) | ανυπόκριτο (anypókrito) | ανυπόκριτοι (anypókritoi) | ανυπόκριτες (anypókrites) | ανυπόκριτα (anypókrita) | |
genitive | ανυπόκριτου (anypókritou) | ανυπόκριτης (anypókritis) | ανυπόκριτου (anypókritou) | ανυπόκριτων (anypókriton) | ανυπόκριτων (anypókriton) | ανυπόκριτων (anypókriton) | |
accusative | ανυπόκριτο (anypókrito) | ανυπόκριτη (anypókriti) | ανυπόκριτο (anypókrito) | ανυπόκριτους (anypókritous) | ανυπόκριτες (anypókrites) | ανυπόκριτα (anypókrita) | |
vocative | ανυπόκριτε (anypókrite) | ανυπόκριτη (anypókriti) | ανυπόκριτο (anypókrito) | ανυπόκριτοι (anypókritoi) | ανυπόκριτες (anypókrites) | ανυπόκριτα (anypókrita) |