From Hellenistic Koine Greek ᾰ̓ποκρουστικός (“able to drive off, able to dispel”). The morden sense, a semantic loan from French répulsif.
αποκρουστικός • (apokroustikós) m (feminine αποκρουστική, neuter αποκρουστικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αποκρουστικός (apokroustikós) | αποκρουστική (apokroustikí) | αποκρουστικό (apokroustikó) | αποκρουστικοί (apokroustikoí) | αποκρουστικές (apokroustikés) | αποκρουστικά (apokroustiká) | |
| genitive | αποκρουστικού (apokroustikoú) | αποκρουστικής (apokroustikís) | αποκρουστικού (apokroustikoú) | αποκρουστικών (apokroustikón) | αποκρουστικών (apokroustikón) | αποκρουστικών (apokroustikón) | |
| accusative | αποκρουστικό (apokroustikó) | αποκρουστική (apokroustikí) | αποκρουστικό (apokroustikó) | αποκρουστικούς (apokroustikoús) | αποκρουστικές (apokroustikés) | αποκρουστικά (apokroustiká) | |
| vocative | αποκρουστικέ (apokroustiké) | αποκρουστική (apokroustikí) | αποκρουστικό (apokroustikó) | αποκρουστικοί (apokroustikoí) | αποκρουστικές (apokroustikés) | αποκρουστικά (apokroustiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αποκρουστικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αποκρουστικός, etc.)