From δᾰνείζω (dăneízō, “to lend money”) + -τής (-tḗs, masculine agentive suffix).
δᾰνειστής • (dăneistḗs) m (genitive δᾰνειστοῦ); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ δᾰνειστής ho dăneistḗs |
τὼ δᾰνειστᾱ́ tṑ dăneistā́ |
οἱ δᾰνεισταί hoi dăneistaí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ δᾰνειστοῦ toû dăneistoû |
τοῖν δᾰνεισταῖν toîn dăneistaîn |
τῶν δᾰνειστῶν tôn dăneistôn | ||||||||||
| Dative | τῷ δᾰνειστῇ tôi dăneistêi |
τοῖν δᾰνεισταῖν toîn dăneistaîn |
τοῖς δᾰνεισταῖς toîs dăneistaîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν δᾰνειστήν tòn dăneistḗn |
τὼ δᾰνειστᾱ́ tṑ dăneistā́ |
τοὺς δᾰνειστᾱ́ς toùs dăneistā́s | ||||||||||
| Vocative | δᾰνειστᾰ́ dăneistắ |
δᾰνειστᾱ́ dăneistā́ |
δᾰνεισταί dăneistaí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
δανειστής • (daneistís) m (plural δανειστές)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | δανειστής (daneistís) | δανειστές (daneistés) |
| genitive | δανειστή (daneistí) | δανειστών (daneistón) |
| accusative | δανειστή (daneistí) | δανειστές (daneistés) |
| vocative | δανειστή (daneistí) | δανειστές (daneistés) |