δείδω

See also: Δειδώ

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *dedwóye (“to be afraid”), from *dwey- (“to fear”).^[1]

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /děː.dɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈdi.do/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈði.ðo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈði.ðo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈði.ðo/

Verb

δείδω • (deídō)

(transitive) to fear, to dread

Usage notes

In Attic, the present tense is not attested, and the perfect δέδοικα (dédoika) is used with a present meaning.

Conjugation

Future: δείσω, δείσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δείσω	δείσεις	δείσει	δείσετον	δείσετον	δείσομεν	δείσετε	δείσουσῐ(ν)
active	optative	δείσοιμῐ	δείσοις	δείσοι	δείσοιτον	δεισοίτην	δείσοιμεν	δείσοιτε	δείσοιεν
middle	indicative	δείσομαι	δείσῃ, δείσει	δείσεται	δείσεσθον	δείσεσθον	δεισόμεθᾰ	δείσεσθε	δείσονται
middle	optative	δεισοίμην	δείσοιο	δείσοιτο	δείσοισθον	δεισοίσθην	δεισοίμεθᾰ	δείσοισθε	δείσοιντο
		active			middle
infinitive		δείσειν			δείσεσθαι
participle	m	δείσων			δεισόμενος
	f	δείσουσᾰ			δεισομένη
	n	δεῖσον			δεισόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. Active forms are late.

Aorist: ἔδεισᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔδεισᾰ	ἔδεισᾰς	ἔδεισε(ν)	ἐδείσᾰτον	ἐδεισᾰ́την	ἐδείσᾰμεν	ἐδείσᾰτε	ἔδεισᾰν
	subjunctive	δείσω	δείσῃς	δείσῃ	δείσητον	δείσητον	δείσωμεν	δείσητε	δείσωσῐ(ν)
	optative	δείσαιμῐ	δείσειᾰς, δείσαις	δείσειε(ν), δείσαι	δείσαιτον	δεισαίτην	δείσαιμεν	δείσαιτε	δείσειᾰν, δείσαιεν
	imperative		δεῖσον	δεισᾰ́τω	δείσᾰτον	δεισᾰ́των		δείσᾰτε	δεισᾰ́ντων
		active
infinitive		δεῖσαι
participle	m	δείσᾱς
	f	δείσᾱσᾰ
	n	δεῖσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔδδεισᾰ (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔδδεισᾰ	ἔδδεισᾰς	ἔδδεισε(ν)	ἐδδείσᾰτον	ἐδδεισᾰ́την	ἐδδείσᾰμεν	ἐδδείσᾰτε	ἔδδεισᾰν
	subjunctive	δείσω, δείσωμῐ	δείσῃς, δείσῃσθᾰ	δείσῃ, δείσῃσῐ	δείσητον	δείσητον	δείσωμεν	δείσητε	δείσωσῐ(ν)
	optative	δείσαιμῐ	δείσαις, δείσαισθᾰ, δείσειᾰς	δείσειε(ν), δείσαι	δεισεῖτον	δεισείτην	δεισεῖμεν	δεισεῖτε	δεισεῖεν
	imperative		δεῖσον	δεισᾰ́τω	δείσᾰτον	δεισᾰ́των		δείσᾰτε	δεισᾰ́ντων
		active
infinitive		δεῖσαι/δεισᾰ́μεν/δεισᾰμέναι
participle	m	δείσᾱς
	f	δείσᾱσᾰ
	n	δεῖσᾰν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: δῐ́ον (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐ́ον	δῐ́ες	δῐ́ε(ν)	δῐ́ετον	δῐέτην	δῐ́ομεν	δῐ́ετε	δῐ́ον
	subjunctive	δῐ́ω, δῐ́ωμῐ	δῐ́ῃς, δῐ́ῃσθᾰ	δῐ́ῃ, δῐ́ῃσῐ	δῐ́ητον	δῐ́ητον	δῐ́ωμεν	δῐ́ητε	δῐ́ωσῐ(ν)
	optative	δῐ́οιμῐ	δῐ́οις/δῐ́οισθᾰ	δῐ́οι	δῐεῖτον	δῐείτην	δῐεῖμεν	δῐεῖτε	δῐεῖεν
	imperative		δῐ́ε	δῐέτω	δῐ́ετον	δῐέτων		δῐ́ετε	δῐόντων
		active
infinitive		δῐεῖν/δῐέμεν(αι)
participle	m	δῐών
	f	δῐοῦσᾰ
	n	δῐόν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: δέδοικᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δέδοικᾰ	δέδοικᾰς	δέδοικε(ν)	δεδοίκᾰτον	δεδοίκᾰτον	δεδοίκᾰμεν	δεδοίκᾰτε	δεδοίκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	δεδοίκω	δεδοίκῃς	δεδοίκῃ	δεδοίκητον	δεδοίκητον	δεδοίκωμεν	δεδοίκητε	δεδοίκωσῐ(ν)
	optative	δεδοίκοιμῐ, δεδοικοίην	δεδοίκοις, δεδοικοίης	δεδοίκοι, δεδοικοίη	δεδοίκοιτον	δεδοικοίτην	δεδοίκοιμεν	δεδοίκοιτε	δεδοίκοιεν
	imperative		δέδοικε	δεδοικέτω	δεδοίκετον	δεδοικέτων		δεδοίκετε	δεδοικόντων
		active
infinitive		δεδοικέναι
participle	m	δεδοικώς
	f	δεδοικυῖᾰ
	n	δεδοικός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: δείδοικᾰ (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δείδοικᾰ	δείδοικᾰς	δείδοικε(ν)	δειδοίκᾰτον	δειδοίκᾰτον	δειδοίκᾰμεν	δειδοίκᾰτε	δειδοίκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	δειδοίκω, δειδοίκωμῐ	δειδοίκῃς, δειδοίκῃσθᾰ	δειδοίκῃ, δειδοίκῃσῐ	δειδοίκητον	δειδοίκητον	δειδοίκωμεν	δειδοίκητε	δειδοίκωσῐ(ν)
	optative	δειδοίκοιμῐ, δειδοικοίην	δειδοίκοις, δειδοικοίης	δειδοίκοι, δειδοικοίη	δειδοίκοιτον	δειδοικοίτην	δειδοίκοιμεν	δειδοίκοιτε	δειδοίκοιεν
	imperative		δείδοικε	δειδοικέτω	δειδοίκετον	δειδοικέτων		δειδοίκετε	δειδοικόντων
		active
infinitive		δειδοικέναι
participle	m	δειδοικώς
	f	δειδοικυῖᾰ
	n	δειδοικός
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: δέδιᾰ (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δέδιᾰ	δέδιᾰς	δέδιε(ν)	δεδίᾰτον	δεδίᾰτον	δεδίᾰμεν	δεδίᾰτε	δεδίᾱσῐ(ν)
	subjunctive	δεδίω, δεδίωμῐ	δεδίῃς, δεδίῃσθᾰ	δεδίῃ, δεδίῃσῐ	δεδίητον	δεδίητον	δεδίωμεν	δεδίητε	δεδίωσῐ(ν)
	optative	δεδίοιμῐ, δεδιοίην	δεδίοις, δεδιοίης	δεδίοι, δεδιοίη	δεδίοιτον	δεδιοίτην	δεδίοιμεν	δεδίοιτε	δεδίοιεν
	imperative		δέδιε	δεδιέτω	δεδίετον	δεδιέτων		δεδίετε	δεδιόντων
		active
infinitive		δεδιέναι
participle	m	δεδιώς
	f	δεδιυῖᾰ
	n	δεδιός
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: δείδιᾰ (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δείδιᾰ	δείδιᾰς	δείδιε(ν)	δειδίᾰτον	δειδίᾰτον	δειδίᾰμεν, δείδιμεν	δειδίᾰτε	δειδίᾱσῐ(ν)
	subjunctive	δειδίω, δειδίωμῐ	δειδίῃς, δειδίῃσθᾰ	δειδίῃ, δειδίῃσῐ	δειδίητον	δειδίητον	δειδίωμεν	δειδίητε	δειδίωσῐ(ν)
	optative	δειδίοιμῐ, δειδιοίην	δειδίοις, δειδιοίης	δειδίοι, δειδιοίη	δειδίοιτον	δειδιοίτην	δειδίοιμεν	δειδίοιτε	δειδίοιεν
	imperative		δείδιθι	δειδιέτω	δειδίετον	δειδιέτων		δειδίετε	δειδιόντων
		active
infinitive		δειδιέναι
participle	m	δειδιώς
	f	δειδιυῖᾰ
	n	δειδιός
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐδεδοίκειν

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐδεδοίκειν, ἐδεδοίκη	ἐδεδοίκεις, ἐδεδοίκης	ἐδεδοίκει(ν)	ἐδεδοίκετον	ἐδεδοικέτην	ἐδεδοίκεμεν	ἐδεδοίκετε	ἐδεδοίκεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐδειδοίκειν (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐδειδοίκειν, ἐδειδοίκη	ἐδειδοίκεις, ἐδειδοίκης	ἐδειδοίκει(ν)	ἐδειδοίκετον	ἐδειδοικέτην	ἐδειδοίκεμεν	ἐδειδοίκετε	ἐδειδοίκεσᾰν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐδεδίειν (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐδεδίειν, ἐδεδίη	ἐδεδίεις, ἐδεδίης	ἐδεδίει(ν)	ἐδεδίετον	ἐδεδιέτην	ἐδεδίεμεν	ἐδεδίετε	ἐδεδίεσᾰν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐδειδίειν (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐδειδίειν, ἐδειδίη	ἐδειδίεις, ἐδειδίης	ἐδειδίει(ν)	ἐδειδίετον	ἐδειδιέτην	ἐδειδίεμεν, ἐδείδιμεν	ἐδειδίετε	ἐδειδίεσᾰν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: δεδοίκειν

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δεδοίκειν, δεδοίκη	δεδοίκεις, δεδοίκης	δεδοίκει(ν)	δεδοίκετον	δεδοικέτην	δεδοίκεμεν	δεδοίκετε	δεδοίκεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: δειδοίκειν (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δειδοίκειν, δειδοίκη	δειδοίκεις, δειδοίκης	δειδοίκει(ν)	δειδοίκετον	δειδοικέτην	δειδοίκεμεν	δειδοίκετε	δειδοίκεσᾰν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: δεδίειν (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δεδίειν, δεδίη	δεδίεις, δεδίης	δεδίει(ν)	δεδίετον	δεδιέτην	δεδίεμεν	δεδίετε	δεδίεσᾰν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: δειδίειν (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δειδίειν, δειδίη	δειδίεις, δειδίης	δειδίει(ν)	δειδίετον	δειδιέτην	δειδίεμεν, δείδιμεν	δειδίετε	δειδίεσᾰν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ὑποδείδω (hupodeídō)

References

^ Beekes, Robert S. P. (2010) “δειδώ”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 308

δείδω

Contents

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Verb

Usage notes

Conjugation

Derived terms

References

Further reading

Wikious

Boobota

Sagapedia