δῑνήεις • (dīnḗeis) m (feminine δῑνήεσσᾰ, neuter δῑνῆεν); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | δῑνήεις dīnḗeis |
δῑνήεσσᾰ dīnḗessa |
δῑνῆεν dīnêen |
δῑνήεντε dīnḗente |
δῑνηέσσᾱ dīnēéssā |
δῑνήεντε dīnḗente |
δῑνήεντες dīnḗentes |
δῑνήεσσαι dīnḗessai |
δῑνήεντᾰ dīnḗenta | |||||
Genitive | δῑνήεντος dīnḗentos |
δῑνηέσσης dīnēéssēs |
δῑνήεντος dīnḗentos |
δῑνηέντοιν dīnēéntoin |
δῑνηέσσαιν dīnēéssain |
δῑνηέντοιν dīnēéntoin |
δῑνηέντων dīnēéntōn |
δῑνηεσσῶν dīnēessôn |
δῑνηέντων dīnēéntōn | |||||
Dative | δῑνήεντῐ dīnḗenti |
δῑνηέσσῃ dīnēéssēi |
δῑνήεντῐ dīnḗenti |
δῑνηέντοιν dīnēéntoin |
δῑνηέσσαιν dīnēéssain |
δῑνηέντοιν dīnēéntoin |
δῑνήεισῐ / δῑνήεισῐν dīnḗeisi(n) |
δῑνηέσσαις dīnēéssais |
δῑνήεισῐ / δῑνήεισῐν dīnḗeisi(n) | |||||
Accusative | δῑνήεντᾰ dīnḗenta |
δῑνήεσσᾰν dīnḗessan |
δῑνῆεν dīnêen |
δῑνήεντε dīnḗente |
δῑνηέσσᾱ dīnēéssā |
δῑνήεντε dīnḗente |
δῑνήεντᾰς dīnḗentas |
δῑνηέσσᾱς dīnēéssās |
δῑνήεντᾰ dīnḗenta | |||||
Vocative | δῑνῆεν dīnêen |
δῑνήεσσᾰ dīnḗessa |
δῑνῆεν dīnêen |
δῑνήεντε dīnḗente |
δῑνηέσσᾱ dīnēéssā |
δῑνήεντε dīnḗente |
δῑνήεντες dīnḗentes |
δῑνήεσσαι dīnḗessai |
δῑνήεντᾰ dīnḗenta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
δῑνηέντως dīnēéntōs |
δῑνηέστερος dīnēésteros |
δῑνηέστᾰτος dīnēéstatos | ||||||||||||
Notes: |
|