From δυσ- (dus-, “ill, bad”) + -γενής (-genḗs, “of race or stock”); literally “bad of race”.
δῠσγενής • (dusgenḗs) m or f (neuter δῠσγενές); third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | δῠσγενής dusgenḗs |
δῠσγενές dusgenés |
δῠσγενεῖ dusgeneî |
δῠσγενεῖ dusgeneî |
δῠσγενεῖς dusgeneîs |
δῠσγενῆ dusgenê | ||||||||
Genitive | δῠσγενοῦς dusgenoûs |
δῠσγενοῦς dusgenoûs |
δῠσγενοῖν dusgenoîn |
δῠσγενοῖν dusgenoîn |
δῠσγενῶν dusgenôn |
δῠσγενῶν dusgenôn | ||||||||
Dative | δῠσγενεῖ dusgeneî |
δῠσγενεῖ dusgeneî |
δῠσγενοῖν dusgenoîn |
δῠσγενοῖν dusgenoîn |
δῠσγενέσῐ / δῠσγενέσῐν dusgenési(n) |
δῠσγενέσῐ / δῠσγενέσῐν dusgenési(n) | ||||||||
Accusative | δῠσγενῆ dusgenê |
δῠσγενές dusgenés |
δῠσγενεῖ dusgeneî |
δῠσγενεῖ dusgeneî |
δῠσγενεῖς dusgeneîs |
δῠσγενῆ dusgenê | ||||||||
Vocative | δῠσγενές dusgenés |
δῠσγενές dusgenés |
δῠσγενεῖ dusgeneî |
δῠσγενεῖ dusgeneî |
δῠσγενεῖς dusgeneîs |
δῠσγενῆ dusgenê | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
δῠσγενῶς dusgenôs |
δῠσγενέστερος dusgenésteros |
δῠσγενέστᾰτος dusgenéstatos | ||||||||||||
Notes: |
|