From κελεύω (keleúō, “urge, order”) + -μᾰ (-ma).
κέλευσμᾰ • (kéleusma) n (genitive κελεύσμᾰτος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ κέλευσμᾰ tò kéleusma |
τὼ κελεύσμᾰτε tṑ keleúsmate |
τᾰ̀ κελεύσμᾰτᾰ tà keleúsmata | ||||||||||
Genitive | τοῦ κελεύσμᾰτος toû keleúsmatos |
τοῖν κελευσμᾰ́τοιν toîn keleusmátoin |
τῶν κελευσμᾰ́των tôn keleusmátōn | ||||||||||
Dative | τῷ κελεύσμᾰτῐ tôi keleúsmati |
τοῖν κελευσμᾰ́τοιν toîn keleusmátoin |
τοῖς κελεύσμᾰσῐ / κελεύσμᾰσῐν toîs keleúsmasi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ κέλευσμᾰ tò kéleusma |
τὼ κελεύσμᾰτε tṑ keleúsmate |
τᾰ̀ κελεύσμᾰτᾰ tà keleúsmata | ||||||||||
Vocative | κέλευσμᾰ kéleusma |
κελεύσμᾰτε keleúsmate |
κελεύσμᾰτᾰ keleúsmata | ||||||||||
Notes: |
|