κᾰτᾰκεχῠμένος • (katakekhuménos) m (feminine κᾰτᾰκεχῠμένη, neuter κᾰτᾰκεχῠμένον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | κατακεχυμένος katakekhuménos |
κατακεχυμένη katakekhuménē |
κατακεχυμένον katakekhuménon |
κατακεχυμένω katakekhuménō |
κατακεχυμένᾱ katakekhuménā |
κατακεχυμένω katakekhuménō |
κατακεχυμένοι katakekhuménoi |
κατακεχυμέναι katakekhuménai |
κατακεχυμένᾰ katakekhuména | |||||
Genitive | κατακεχυμένου katakekhuménou |
κατακεχυμένης katakekhuménēs |
κατακεχυμένου katakekhuménou |
κατακεχυμένοιν katakekhuménoin |
κατακεχυμέναιν katakekhuménain |
κατακεχυμένοιν katakekhuménoin |
κατακεχυμένων katakekhuménōn |
κατακεχυμένων katakekhuménōn |
κατακεχυμένων katakekhuménōn | |||||
Dative | κατακεχυμένῳ katakekhuménōi |
κατακεχυμένῃ katakekhuménēi |
κατακεχυμένῳ katakekhuménōi |
κατακεχυμένοιν katakekhuménoin |
κατακεχυμέναιν katakekhuménain |
κατακεχυμένοιν katakekhuménoin |
κατακεχυμένοις katakekhuménois |
κατακεχυμέναις katakekhuménais |
κατακεχυμένοις katakekhuménois | |||||
Accusative | κατακεχυμένον katakekhuménon |
κατακεχυμένην katakekhuménēn |
κατακεχυμένον katakekhuménon |
κατακεχυμένω katakekhuménō |
κατακεχυμένᾱ katakekhuménā |
κατακεχυμένω katakekhuménō |
κατακεχυμένους katakekhuménous |
κατακεχυμένᾱς katakekhuménās |
κατακεχυμένᾰ katakekhuména | |||||
Vocative | κατακεχυμένε katakekhuméne |
κατακεχυμένη katakekhuménē |
κατακεχυμένον katakekhuménon |
κατακεχυμένω katakekhuménō |
κατακεχυμένᾱ katakekhuménā |
κατακεχυμένω katakekhuménō |
κατακεχυμένοι katakekhuménoi |
κατακεχυμέναι katakekhuménai |
κατακεχυμένᾰ katakekhuména | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
κατακεχυμένως katakekhuménōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|