Perfect participle of κεντιέμαι (kentiémai), passive voice of κεντάω, κεντώ (“embroider”).
κεντημένος • (kentiménos) m (feminine κεντημένη, neuter κεντημένο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | κεντημένος (kentiménos) | κεντημένη (kentiméni) | κεντημένο (kentiméno) | κεντημένοι (kentiménoi) | κεντημένες (kentiménes) | κεντημένα (kentiména) | |
| genitive | κεντημένου (kentiménou) | κεντημένης (kentiménis) | κεντημένου (kentiménou) | κεντημένων (kentiménon) | κεντημένων (kentiménon) | κεντημένων (kentiménon) | |
| accusative | κεντημένο (kentiméno) | κεντημένη (kentiméni) | κεντημένο (kentiméno) | κεντημένους (kentiménous) | κεντημένες (kentiménes) | κεντημένα (kentiména) | |
| vocative | κεντημένε (kentiméne) | κεντημένη (kentiméni) | κεντημένο (kentiméno) | κεντημένοι (kentiménoi) | κεντημένες (kentiménes) | κεντημένα (kentiména) | |
Numerous compounds, the first combining form defining the way or kind of thread used. E.g.