κομμόω (kommóō, “to beautify, embellish”) + -τής (-tḗs).
κομμωτής • (kommōtḗs) m (genitive κομμωτοῦ); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ κομμωτής ho kommōtḗs |
τὼ κομμωτᾱ́ tṑ kommōtā́ |
οἱ κομμωταί hoi kommōtaí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ κομμωτοῦ toû kommōtoû |
τοῖν κομμωταῖν toîn kommōtaîn |
τῶν κομμωτῶν tôn kommōtôn | ||||||||||
| Dative | τῷ κομμωτῇ tôi kommōtêi |
τοῖν κομμωταῖν toîn kommōtaîn |
τοῖς κομμωταῖς toîs kommōtaîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν κομμωτήν tòn kommōtḗn |
τὼ κομμωτᾱ́ tṑ kommōtā́ |
τοὺς κομμωτᾱ́ς toùs kommōtā́s | ||||||||||
| Vocative | κομμωτᾰ́ kommōtắ |
κομμωτᾱ́ kommōtā́ |
κομμωταί kommōtaí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Learned borrowing from Koine Greek κομμωτής (kommōtḗs, “beautifier”).[1]
κομμωτής • (kommotís) m (plural κομμωτές, feminine κομμώτρια)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κομμωτής (kommotís) | κομμωτές (kommotés) |
| genitive | κομμωτή (kommotí) | κομμωτών (kommotón) |
| accusative | κομμωτή (kommotí) | κομμωτές (kommotés) |
| vocative | κομμωτή (kommotí) | κομμωτές (kommotés) |