κομμόω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word κομμόω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word κομμόω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say κομμόω in singular and plural. Everything you need to know about the word κομμόω you have here. The definition of the word κομμόω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofκομμόω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

Of uncertain origin. Unconvincing attempts have been made to link the word to similar words such as κόσμος (kósmos, “order; mode, fashion”) and κομψός (kompsós, “refined, elegant; clever”). Solmsen's derivation from an earlier *κομώ (*komṓ), from κομέω (koméō, “to take care of, tend to”), as well as Bailly's connection to κόπτω (kóptō, “to strike, cut”),[1] are rather tenuous. In view of the word's culture-based semantic category and lack of solid internal derivation, Beekes suggests a Pre-Greek borrowing.[2]

Pronunciation

 

Verb

κομμόω • (kommóō)

  1. to embellish, adorn

Conjugation

   Present: κομμῶ, κομμοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κομμῶ κομμοῖς κομμοῖ κομμοῦτον κομμοῦτον κομμοῦμεν κομμοῦτε κομμοῦσῐ(ν)
subjunctive κομμῶ κομμοῖς κομμοῖ κομμῶτον κομμῶτον κομμῶμεν κομμῶτε κομμῶσῐ(ν)
optative κομμοίην,
κομμοῖμῐ 		κομμοίης,
κομμοῖς 		κομμοίη,
κομμοῖ 		κομμοῖτον,
κομμοίητον 		κομμοίτην,
κομμοιήτην 		κομμοῖμεν,
κομμοίημεν 		κομμοῖτε,
κομμοίητε 		κομμοῖεν,
κομμοίησᾰν
imperative   κόμμου κομμούτω κομμοῦτον κομμούτων   κομμοῦτε κομμούντων
middle/
passive 		indicative κομμοῦμαι κομμοῖ κομμοῦται κομμοῦσθον κομμοῦσθον κομμούμεθᾰ κομμοῦσθε κομμοῦνται
subjunctive κομμῶμαι κομμοῖ κομμῶται κομμῶσθον κομμῶσθον κομμώμεθᾰ κομμῶσθε κομμῶνται
optative κομμοίμην κομμοῖο κομμοῖτο κομμοῖσθον κομμοίσθην κομμοίμεθᾰ κομμοῖσθε κομμοῖντο
imperative   κομμοῦ κομμούσθω κομμοῦσθον κομμούσθων   κομμοῦσθε κομμούσθων
active middle/passive
infinitive κομμοῦν κομμοῦσθαι
participle m κομμῶν κομμούμενος
f κομμοῦσᾰ κομμουμένη
n κομμοῦν κομμούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκόμμουν, ἐκομμούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκόμμουν ἐκόμμους ἐκόμμου ἐκομμοῦτον ἐκομμούτην ἐκομμοῦμεν ἐκομμοῦτε ἐκόμμουν
middle/
passive 		indicative ἐκομμούμην ἐκομμοῦ ἐκομμοῦτο ἐκομμοῦσθον ἐκομμούσθην ἐκομμούμεθᾰ ἐκομμοῦσθε ἐκομμοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κομμώσω, κομμώσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κομμώσω κομμώσεις κομμώσει κομμώσετον κομμώσετον κομμώσομεν κομμώσετε κομμώσουσῐ(ν)
optative κομμώσοιμῐ κομμώσοις κομμώσοι κομμώσοιτον κομμωσοίτην κομμώσοιμεν κομμώσοιτε κομμώσοιεν
middle indicative κομμώσομαι κομμώσῃ,
κομμώσει 		κομμώσεται κομμώσεσθον κομμώσεσθον κομμωσόμεθᾰ κομμώσεσθε κομμώσονται
optative κομμωσοίμην κομμώσοιο κομμώσοιτο κομμώσοισθον κομμωσοίσθην κομμωσοίμεθᾰ κομμώσοισθε κομμώσοιντο
active middle
infinitive κομμώσειν κομμώσεσθαι
participle m κομμώσων κομμωσόμενος
f κομμώσουσᾰ κομμωσομένη
n κομμῶσον κομμωσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐκόμμωσᾰ, ἐκομμωσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκόμμωσᾰ ἐκόμμωσᾰς ἐκόμμωσε(ν) ἐκομμώσᾰτον ἐκομμωσᾰ́την ἐκομμώσᾰμεν ἐκομμώσᾰτε ἐκόμμωσᾰν
subjunctive κομμώσω κομμώσῃς κομμώσῃ κομμώσητον κομμώσητον κομμώσωμεν κομμώσητε κομμώσωσῐ(ν)
optative κομμώσαιμῐ κομμώσειᾰς,
κομμώσαις 		κομμώσειε(ν),
κομμώσαι 		κομμώσαιτον κομμωσαίτην κομμώσαιμεν κομμώσαιτε κομμώσειᾰν,
κομμώσαιεν
imperative   κόμμωσον κομμωσᾰ́τω κομμώσᾰτον κομμωσᾰ́των   κομμώσᾰτε κομμωσᾰ́ντων
middle indicative ἐκομμωσᾰ́μην ἐκομμώσω ἐκομμώσᾰτο ἐκομμώσᾰσθον ἐκομμωσᾰ́σθην ἐκομμωσᾰ́μεθᾰ ἐκομμώσᾰσθε ἐκομμώσᾰντο
subjunctive κομμώσωμαι κομμώσῃ κομμώσηται κομμώσησθον κομμώσησθον κομμωσώμεθᾰ κομμώσησθε κομμώσωνται
optative κομμωσαίμην κομμώσαιο κομμώσαιτο κομμώσαισθον κομμωσαίσθην κομμωσαίμεθᾰ κομμώσαισθε κομμώσαιντο
imperative   κόμμωσαι κομμωσᾰ́σθω κομμώσᾰσθον κομμωσᾰ́σθων   κομμώσᾰσθε κομμωσᾰ́σθων
active middle
infinitive κομμῶσαι κομμώσᾰσθαι
participle m κομμώσᾱς κομμωσᾰ́μενος
f κομμώσᾱσᾰ κομμωσᾰμένη
n κομμῶσᾰν κομμωσᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

  1. ^ “κομμόω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
  2. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “κομμόομαι”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 744

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia