From Ancient Greek λεῖος (leîos).
λείος • (leíos) m (feminine λεία, neuter λείο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | λείος (leíos) | λεία (leía) | λείο (leío) | λείοι (leíoi) | λείες (leíes) | λεία (leía) | |
| genitive | λείου (leíou) | λείας (leías) | λείου (leíou) | λείων (leíon) | λείων (leíon) | λείων (leíon) | |
| accusative | λείο (leío) | λεία (leía) | λείο (leío) | λείους (leíous) | λείες (leíes) | λεία (leía) | |
| vocative | λείε (leíe) | λεία (leía) | λείο (leío) | λείοι (leíoi) | λείες (leíes) | λεία (leía) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο λείος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο λείος, etc.)