From Proto-Indo-European *méd-e-ti, from *med- (“to measure, limit, consider, advise”).
μέδω • (médō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | μέδω | μέδεις | μέδει | μέδετον | μέδετον | μέδομεν | μέδετε | μέδουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | μέδω | μέδῃς | μέδῃ | μέδητον | μέδητον | μέδωμεν | μέδητε | μέδωσῐ(ν) | |||||
optative | μέδοιμῐ | μέδοις | μέδοι | μέδοιτον | μεδοίτην | μέδοιμεν | μέδοιτε | μέδοιεν | |||||
imperative | μέδε | μεδέτω | μέδετον | μεδέτων | μέδετε | μεδόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | μέδειν | ||||||||||||
participle | m | μέδων | |||||||||||
f | μέδουσᾰ | ||||||||||||
n | μέδον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|