νάσσω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word νάσσω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word νάσσω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say νάσσω in singular and plural. Everything you need to know about the word νάσσω you have here. The definition of the word νάσσω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofνάσσω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

It is unclear whether the verbal stem originally ended in a velar or in a dental. The etymology remains unknown; connection with νάκη (nákē, “woolen skin”) cannot be proven. According to Beekes, the verb is probably Pre-Greek. Borrowed as Latin: naccae (“fullers”), perhaps from *νάκται (*náktai).

Pronunciation

 

Verb

νᾰ́σσω • (nássō)

  1. (transitive) to press, squeeze close, stamp down
  2. (transitive) to stuff quite full, cram, pack
    Synonym: σάττω (sáttō)

Inflection

   Present: νᾰ́σσω, νᾰ́σσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative νᾰ́σσω νᾰ́σσεις νᾰ́σσει νᾰ́σσετον νᾰ́σσετον νᾰ́σσομεν νᾰ́σσετε νᾰ́σσουσῐ(ν)
subjunctive νᾰ́σσω νᾰ́σσῃς νᾰ́σσῃ νᾰ́σσητον νᾰ́σσητον νᾰ́σσωμεν νᾰ́σσητε νᾰ́σσωσῐ(ν)
optative νᾰ́σσοιμῐ νᾰ́σσοις νᾰ́σσοι νᾰ́σσοιτον νᾰσσοίτην νᾰ́σσοιμεν νᾰ́σσοιτε νᾰ́σσοιεν
imperative   νᾰ́σσε νᾰσσέτω νᾰ́σσετον νᾰσσέτων   νᾰ́σσετε νᾰσσόντων
middle/
passive 		indicative νᾰ́σσομαι νᾰ́σσῃ,
νᾰ́σσει 		νᾰ́σσεται νᾰ́σσεσθον νᾰ́σσεσθον νᾰσσόμεθᾰ νᾰ́σσεσθε νᾰ́σσονται
subjunctive νᾰ́σσωμαι νᾰ́σσῃ νᾰ́σσηται νᾰ́σσησθον νᾰ́σσησθον νᾰσσώμεθᾰ νᾰ́σσησθε νᾰ́σσωνται
optative νᾰσσοίμην νᾰ́σσοιο νᾰ́σσοιτο νᾰ́σσοισθον νᾰσσοίσθην νᾰσσοίμεθᾰ νᾰ́σσοισθε νᾰ́σσοιντο
imperative   νᾰ́σσου νᾰσσέσθω νᾰ́σσεσθον νᾰσσέσθων   νᾰ́σσεσθε νᾰσσέσθων
active middle/passive
infinitive νᾰ́σσειν νᾰ́σσεσθαι
participle m νᾰ́σσων νᾰσσόμενος
f νᾰ́σσουσᾰ νᾰσσομένη
n νᾰ́σσον νᾰσσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔνᾰσσον, ἐνᾰσσόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔνᾰσσον ἔνᾰσσες ἔνᾰσσε(ν) ἐνᾰ́σσετον ἐνᾰσσέτην ἐνᾰ́σσομεν ἐνᾰ́σσετε ἔνᾰσσον
middle/
passive 		indicative ἐνᾰσσόμην ἐνᾰ́σσου ἐνᾰ́σσετο ἐνᾰ́σσεσθον ἐνᾰσσέσθην ἐνᾰσσόμεθᾰ ἐνᾰ́σσεσθε ἐνᾰ́σσοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: νᾰ́ξω, νᾰ́ξομαι, νᾰχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative νᾰ́ξω νᾰ́ξεις νᾰ́ξει νᾰ́ξετον νᾰ́ξετον νᾰ́ξομεν νᾰ́ξετε νᾰ́ξουσῐ(ν)
optative νᾰ́ξοιμῐ νᾰ́ξοις νᾰ́ξοι νᾰ́ξοιτον νᾰξοίτην νᾰ́ξοιμεν νᾰ́ξοιτε νᾰ́ξοιεν
middle indicative νᾰ́ξομαι νᾰ́ξῃ,
νᾰ́ξει 		νᾰ́ξεται νᾰ́ξεσθον νᾰ́ξεσθον νᾰξόμεθᾰ νᾰ́ξεσθε νᾰ́ξονται
optative νᾰξοίμην νᾰ́ξοιο νᾰ́ξοιτο νᾰ́ξοισθον νᾰξοίσθην νᾰξοίμεθᾰ νᾰ́ξοισθε νᾰ́ξοιντο
passive indicative νᾰχθήσομαι νᾰχθήσῃ νᾰχθήσεται νᾰχθήσεσθον νᾰχθήσεσθον νᾰχθησόμεθᾰ νᾰχθήσεσθε νᾰχθήσονται
optative νᾰχθησοίμην νᾰχθήσοιο νᾰχθήσοιτο νᾰχθήσοισθον νᾰχθησοίσθην νᾰχθησοίμεθᾰ νᾰχθήσοισθε νᾰχθήσοιντο
active middle passive
infinitive νᾰ́ξειν νᾰ́ξεσθαι νᾰχθήσεσθαι
participle m νᾰ́ξων νᾰξόμενος νᾰχθησόμενος
f νᾰ́ξουσᾰ νᾰξομένη νᾰχθησομένη
n νᾰ́ξον νᾰξόμενον νᾰχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔνᾰξᾰ, ἐνᾰξᾰ́μην, ἐνᾰ́χθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔνᾰξᾰ ἔνᾰξᾰς ἔνᾰξε(ν) ἐνᾰ́ξᾰτον ἐνᾰξᾰ́την ἐνᾰ́ξᾰμεν ἐνᾰ́ξᾰτε ἔνᾰξᾰν
subjunctive νᾰ́ξω νᾰ́ξῃς νᾰ́ξῃ νᾰ́ξητον νᾰ́ξητον νᾰ́ξωμεν νᾰ́ξητε νᾰ́ξωσῐ(ν)
optative νᾰ́ξαιμῐ νᾰ́ξειᾰς,
νᾰ́ξαις 		νᾰ́ξειε(ν),
νᾰ́ξαι 		νᾰ́ξαιτον νᾰξαίτην νᾰ́ξαιμεν νᾰ́ξαιτε νᾰ́ξειᾰν,
νᾰ́ξαιεν
imperative   νᾰ́ξον νᾰξᾰ́τω νᾰ́ξᾰτον νᾰξᾰ́των   νᾰ́ξᾰτε νᾰξᾰ́ντων
middle indicative ἐνᾰξᾰ́μην ἐνᾰ́ξω ἐνᾰ́ξᾰτο ἐνᾰ́ξᾰσθον ἐνᾰξᾰ́σθην ἐνᾰξᾰ́μεθᾰ ἐνᾰ́ξᾰσθε ἐνᾰ́ξᾰντο
subjunctive νᾰ́ξωμαι νᾰ́ξῃ νᾰ́ξηται νᾰ́ξησθον νᾰ́ξησθον νᾰξώμεθᾰ νᾰ́ξησθε νᾰ́ξωνται
optative νᾰξαίμην νᾰ́ξαιο νᾰ́ξαιτο νᾰ́ξαισθον νᾰξαίσθην νᾰξαίμεθᾰ νᾰ́ξαισθε νᾰ́ξαιντο
imperative   νᾰ́ξαι νᾰξᾰ́σθω νᾰ́ξᾰσθον νᾰξᾰ́σθων   νᾰ́ξᾰσθε νᾰξᾰ́σθων
passive indicative ἐνᾰ́χθην ἐνᾰ́χθης ἐνᾰ́χθη ἐνᾰ́χθητον ἐνᾰχθήτην ἐνᾰ́χθημεν ἐνᾰ́χθητε ἐνᾰ́χθησᾰν
subjunctive νᾰχθῶ νᾰχθῇς νᾰχθῇ νᾰχθῆτον νᾰχθῆτον νᾰχθῶμεν νᾰχθῆτε νᾰχθῶσῐ(ν)
optative νᾰχθείην νᾰχθείης νᾰχθείη νᾰχθεῖτον,
νᾰχθείητον 		νᾰχθείτην,
νᾰχθειήτην 		νᾰχθεῖμεν,
νᾰχθείημεν 		νᾰχθεῖτε,
νᾰχθείητε 		νᾰχθεῖεν,
νᾰχθείησᾰν
imperative   νᾰ́χθητῐ νᾰχθήτω νᾰ́χθητον νᾰχθήτων   νᾰ́χθητε νᾰχθέντων
active middle passive
infinitive νᾰ́ξαι νᾰ́ξᾰσθαι νᾰχθῆναι
participle m νᾰ́ξᾱς νᾰξᾰ́μενος νᾰχθείς
f νᾰ́ξᾱσᾰ νᾰξᾰμένη νᾰχθεῖσᾰ
n νᾰ́ξᾰν νᾰξᾰ́μενον νᾰχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ένᾰχᾰ, νένᾰγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ένᾰχᾰ ένᾰχᾰς ένᾰχε(ν) ενᾰ́χᾰτον ενᾰ́χᾰτον ενᾰ́χᾰμεν ενᾰ́χᾰτε ενᾰ́χᾱσῐ(ν)
subjunctive ενᾰ́χω ενᾰ́χῃς ενᾰ́χῃ ενᾰ́χητον ενᾰ́χητον ενᾰ́χωμεν ενᾰ́χητε ενᾰ́χωσῐ(ν)
optative ενᾰ́χοιμῐ,
ενᾰχοίην 		ενᾰ́χοις,
ενᾰχοίης 		ενᾰ́χοι,
ενᾰχοίη 		ενᾰ́χοιτον ενᾰχοίτην ενᾰ́χοιμεν ενᾰ́χοιτε ενᾰ́χοιεν
imperative   ένᾰχε ενᾰχέτω ενᾰ́χετον ενᾰχέτων   ενᾰ́χετε ενᾰχόντων
middle/
passive 		indicative νένᾰγμαι νένᾰξαι νένᾰκται νένᾰχθον νένᾰχθον νενᾰ́γμεθᾰ νένᾰχθε νενᾰ́γᾰται
subjunctive νενᾰγμένος ὦ νενᾰγμένος ᾖς νενᾰγμένος ᾖ νενᾰγμένω ἦτον νενᾰγμένω ἦτον νενᾰγμένοι ὦμεν νενᾰγμένοι ἦτε νενᾰγμένοι ὦσῐ(ν)
optative νενᾰγμένος εἴην νενᾰγμένος εἴης νενᾰγμένος εἴη νενᾰγμένω εἴητον/εἶτον νενᾰγμένω εἰήτην/εἴτην νενᾰγμένοι εἴημεν/εἶμεν νενᾰγμένοι εἴητε/εἶτε νενᾰγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   νένᾰξο νενᾰ́χθω νένᾰχθον νενᾰ́χθων   νένᾰχθε νενᾰ́χθων
active middle/passive
infinitive ενᾰχέναι νενᾰ́χθαι
participle m ενᾰχώς νενᾰγμένος
f ενᾰχυῖᾰ νενᾰγμένη
n ενᾰχός νενᾰγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia