παρα- (para-) + δόσις (dósis)
πᾰράδοσῐς • (parádosis) f (genitive πᾰρᾰδόσεως); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ πᾰρᾰ́δοσῐς hē parádosis |
τὼ πᾰρᾰδόσει tṑ paradósei |
αἱ πᾰρᾰδόσεις hai paradóseis | ||||||||||
Genitive | τῆς πᾰρᾰδόσεως tês paradóseōs |
τοῖν πᾰρᾰδοσέοιν toîn paradoséoin |
τῶν πᾰρᾰδόσεων tôn paradóseōn | ||||||||||
Dative | τῇ πᾰρᾰδόσει têi paradósei |
τοῖν πᾰρᾰδοσέοιν toîn paradoséoin |
ταῖς πᾰρᾰδόσεσῐ / πᾰρᾰδόσεσῐν taîs paradósesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν πᾰρᾰ́δοσῐν tḕn parádosin |
τὼ πᾰρᾰδόσει tṑ paradósei |
τᾱ̀ς πᾰρᾰδόσεις tā̀s paradóseis | ||||||||||
Vocative | πᾰρᾰ́δοσῐ parádosi |
πᾰρᾰδόσει paradósei |
πᾰρᾰδόσεις paradóseis | ||||||||||
Notes: |
|