Hello, you have come here looking for the meaning of the word . In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word , but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say in singular and plural. Everything you need to know about the word you have here. The definition of the word will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Pronunciation

 

Participle

πειθόμενος • (peithómenos) m (feminine πειθομένη, neuter πειθόμενον)

  1. present mediopassive participle of πείθομαι (peíthomai)
    • epigram for the battle of Thermopylae by Simonides of Ceos c.556‑468 BCE
      ὦ ξεῖν’, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι.
      ô xeîn’, angéllein Lakedaimoníois hóti tēîde keímetha toîs keínōn rhḗmasi peithómenoi.
      O stranger, announce to the Lacadaemonians (Spartans) that here we lie, to their words (commands) obedient.

Inflection

First and second declension of πειθόμενος; πειθομένη; πειθόμενον (Attic)
Number Singular Dual Plural
Case/Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative πειθόμενος
peithómenos 		πειθομένη
peithoménē 		πειθόμενον
peithómenon 		πειθομένω
peithoménō 		πειθομένᾱ
peithoménā 		πειθομένω
peithoménō 		πειθόμενοι
peithómenoi 		πειθόμεναι
peithómenai 		πειθόμενᾰ
peithómenă
Genitive πειθομένου
peithoménou 		πειθομένης
peithoménēs 		πειθομένου
peithoménou 		πειθομένοιν
peithoménoin 		πειθομέναιν
peithoménain 		πειθομένοιν
peithoménoin 		πειθομένων
peithoménōn 		πειθομένων
peithoménōn 		πειθομένων
peithoménōn
Dative πειθομένῳ
peithoménōi 		πειθομένῃ
peithoménēi 		πειθομένῳ
peithoménōi 		πειθομένοιν
peithoménoin 		πειθομέναιν
peithoménain 		πειθομένοιν
peithoménoin 		πειθομένοις
peithoménois 		πειθομέναις
peithoménais 		πειθομένοις
peithoménois
Accusative πειθόμενον
peithómenon 		πειθομένην
peithoménēn 		πειθόμενον
peithómenon 		πειθομένω
peithoménō 		πειθομένᾱ
peithoménā 		πειθομένω
peithoménō 		πειθομένους
peithoménous 		πειθομένᾱς
peithoménās 		πειθόμενᾰ
peithómenă
Vocative πειθόμενε
peithómene 		πειθομένη
peithoménē 		πειθόμενον
peithómenon 		πειθομένω
peithoménō 		πειθομένᾱ
peithoménā 		πειθομένω
peithoménō 		πειθόμενοι
peithómenoi 		πειθόμεναι
peithómenai 		πειθόμενᾰ
peithómenă
Notes:

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek πειθόμενος (peithómenos). Present participle of πείθομαι (peíthomai), passive voice of πείθω (peítho, “I persuade”).

Pronunciation

  • IPA(key): /piˈθo.me.nos/
  • Hyphenation: πει‧θό‧με‧νος

Participle

πειθόμενος • (peithómenos) m (feminine πειθόμενη, neuter πειθόμενο)

  1. (formal) being convinced, being persuaded

Usage notes

Declension

Declension of πειθόμενος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative πειθόμενος (peithómenos) πειθόμενη (peithómeni) πειθόμενο (peithómeno) πειθόμενοι (peithómenoi) πειθόμενες (peithómenes) πειθόμενα (peithómena)
genitive πειθόμενου (peithómenou) πειθόμενης (peithómenis) πειθόμενου (peithómenou) πειθόμενων (peithómenon) πειθόμενων (peithómenon) πειθόμενων (peithómenon)
accusative πειθόμενο (peithómeno) πειθόμενη (peithómeni) πειθόμενο (peithómeno) πειθόμενους (peithómenous) πειθόμενες (peithómenes) πειθόμενα (peithómena)
vocative πειθόμενε (peithómene) πειθόμενη (peithómeni) πειθόμενο (peithómeno) πειθόμενοι (peithómenoi) πειθόμενες (peithómenes) πειθόμενα (peithómena)
Wikious
Boobota
Sagapedia