From Ancient Greek περίεργος (períergos, “investigative, curious”), from περι- (peri-, “peri-, around”) + ἔργον (érgon, “work”).
περίεργος • (períergos) m (feminine περίεργη, neuter περίεργο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | περίεργος (períergos) | περίεργη (períergi) | περίεργο (períergo) | περίεργοι (períergoi) | περίεργες (períerges) | περίεργα (períerga) | |
genitive | περίεργου (períergou) | περίεργης (períergis) | περίεργου (períergou) | περίεργων (períergon) | περίεργων (períergon) | περίεργων (períergon) | |
accusative | περίεργο (períergo) | περίεργη (períergi) | περίεργο (períergo) | περίεργους (períergous) | περίεργες (períerges) | περίεργα (períerga) | |
vocative | περίεργε (períerge) | περίεργη (períergi) | περίεργο (períergo) | περίεργοι (períergoi) | περίεργες (períerges) | περίεργα (períerga) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο περίεργος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο περίεργος, etc.)