From πετ(ώ) (pet(ó)) + modern suffix -άω (-áo). From Koine Greek πετῶ (petô), contracted form of πετάω (petáō) from Ancient Greek πέταμαι (pétamai), from Proto-Indo-European *péth₂eti (“to fly”) from the root *peth₂- (literally “to spread one’s wings”).
πετάω • (petáo) / πετώ (past πέταξα, passive πετιέμαι/πετάγομαι, p‑past πετάχτηκα, ppp πεταμένος / πεταγμένος)
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | πετάω, πετώ | πετάξω | πετιέμαι - πετάγομαι | πεταχτώ |
2 sg | πετάς | πετάξεις | πετιέσαι - πετάγεσαι | πεταχτείς |
3 sg | πετάει, πετά | πετάξει | πετιέται - πετάγεται | πεταχτεί |
1 pl | πετάμε, πετούμε | πετάξουμε, [‑ομε] | πετιόμαστε - πεταγόμαστε | πεταχτούμε |
2 pl | πετάτε | πετάξετε | πετιέστε, πετιόσαστε - πετάγεστε, πεταγόσαστε | πεταχτείτε |
3 pl | πετάνε, πετάν, πετούν(ε) | πετάξουν(ε) | πετιούνται, πετιόνται - πετάτγονται | πεταχτούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | πετούσα, πέταγα | πέταξα | πετιόμουν(α) - πεταγόμουν(α) | πετάχτηκα |
2 sg | πετούσες, πέταγες | πέταξες | πετιόσουν(α) - πεταγόσουν(α) | πετάχτηκες |
3 sg | πετούσε, πέταγε | πέταξε | πετιόταν(ε) - πεταγόταν(ε) | πετάχτηκε |
1 pl | πετούσαμε, πετάγαμε | πετάξαμε | πετιόμασταν(‑ιόμαστε) - πεταγόμασταν(‑ιόμαστε) | πεταχτήκαμε |
2 pl | πετούσατε, πετάγατε | πετάξατε | πετιόσασταν(‑ιόσαστε) - πεταγόσασταν(‑ιόσαστε) | πεταχτήκατε |
3 pl | πετούσαν(ε), πέταγαν, (πετάγανε) | πέταξαν, πετάξαν(ε) | πετιόνταν(ε), πετιόντουσαν, πετιούνταν - πετάγονταν, πεταγόντουσαν | πετάχτηκαν, πεταχτήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα πετάω, θα πετώ ➤ | θα πετάξω ➤ | θα πετιέμαι ➤ | θα πεταχτώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα πετάς, … | θα πετάξεις, … | θα πετιέσαι, … | θα πεταχτείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … πετάξει έχω, έχεις, … πεταγμένο, ‑η, ‑ο / πεταμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … πεταχτεί είμαι, είσαι, … πεταγμένος, ‑η, ‑ο / πεταμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … πετάξει είχα, είχες, … πεταγμένο, ‑η, ‑ο / πεταμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … πεταχτεί ήμουν, ήσουν, … πεταγμένος, ‑η, ‑ο / πεταμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … πετάξει θα έχω, θα έχεις, … πεταγμένο, ‑η, ‑ο / πεταμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … πεταχτεί θα είμαι, θα είσαι, … πεταγμένος, ‑η, ‑ο / πεταμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | πέτα, πέταγε | πέταξε, πέταχ' 1, πέτα | — | πετάξου |
2 pl | πετάτε | πετάξτε, πετάχτε2 | πετιέστε | πεταχτείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | πετώντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας πετάξει ➤ | πεταμένος, ‑η, ‑ο & πεταγμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | πετάξει | πεταχτεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun weak pronouns e.g. πέταχ' το ("throw it away!") 2. Colloquial. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||