From πρίω (príō, “I saw, I cut”) and the suffix -μα (-ma).
πρίσμᾰ • (prísma) n (genitive πρίσμᾰτος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ πρῐ́σμᾰ tò prísma |
τὼ πρῐ́σμᾰτε tṑ prísmate |
τᾰ̀ πρῐ́σμᾰτᾰ tà prísmata | ||||||||||
Genitive | τοῦ πρῐ́σμᾰτος toû prísmatos |
τοῖν πρῐσμᾰ́τοιν toîn prismátoin |
τῶν πρῐσμᾰ́των tôn prismátōn | ||||||||||
Dative | τῷ πρῐ́σμᾰτῐ tôi prísmati |
τοῖν πρῐσμᾰ́τοιν toîn prismátoin |
τοῖς πρῐ́σμᾰσῐ / πρῐ́σμᾰσῐν toîs prísmasi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ πρῐ́σμᾰ tò prísma |
τὼ πρῐ́σμᾰτε tṑ prísmate |
τᾰ̀ πρῐ́σμᾰτᾰ tà prísmata | ||||||||||
Vocative | πρῐ́σμᾰ prísma |
πρῐ́σμᾰτε prísmate |
πρῐ́σμᾰτᾰ prísmata | ||||||||||
Notes: |
|
Learned borrowing from Koine Greek πρίσμα (prísma, “prism”). Sense 2 is a semantic loan from French prisme.
πρίσμα • (prísma) n (plural πρίσματα)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | πρίσμα (prísma) | πρίσματα (prísmata) |
genitive | πρίσματος (prísmatos) | πρισμάτων (prismáton) |
accusative | πρίσμα (prísma) | πρίσματα (prísmata) |
vocative | πρίσμα (prísma) | πρίσματα (prísmata) |