From σπέος (spéos, “cave, cavern”).[1]
σπῆλῠγξ • (spêlunx) f (genitive σπήλῠγγος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ σπῆλῠγξ hē spêlunx |
τὼ σπήλῠγγε tṑ spḗlunge |
αἱ σπήλῠγγες hai spḗlunges | ||||||||||
Genitive | τῆς σπήλῠγγος tês spḗlungos |
τοῖν σπηλῠ́γγοιν toîn spēlúngoin |
τῶν σπηλῠ́γγων tôn spēlúngōn | ||||||||||
Dative | τῇ σπήλῠγγῐ têi spḗlungi |
τοῖν σπηλῠ́γγοιν toîn spēlúngoin |
ταῖς σπήλῠγξῐ / σπήλῠγξῐν taîs spḗlunxi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν σπήλῠγγᾰ tḕn spḗlunga |
τὼ σπήλῠγγε tṑ spḗlunge |
τᾱ̀ς σπήλῠγγᾰς tā̀s spḗlungas | ||||||||||
Vocative | σπῆλῠγξ spêlunx |
σπήλῠγγε spḗlunge |
σπήλῠγγες spḗlunges | ||||||||||
Notes: |
|