From σφῐ́γγω (sphíngō, “to bind tight or fast”) + -τήρ (-tḗr, agent noun suffix).
σφῐγκτήρ • (sphinktḗr) m (genitive σφῐγκτῆρος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ σφῐγκτήρ ho sphinktḗr |
τὼ σφῐγκτῆρε tṑ sphinktêre |
οἱ σφῐγκτῆρες hoi sphinktêres | ||||||||||
Genitive | τοῦ σφῐγκτῆρος toû sphinktêros |
τοῖν σφῐγκτήροιν toîn sphinktḗroin |
τῶν σφῐγκτήρων tôn sphinktḗrōn | ||||||||||
Dative | τῷ σφῐγκτῆρῐ tôi sphinktêri |
τοῖν σφῐγκτήροιν toîn sphinktḗroin |
τοῖς σφῐγκτῆρσῐ / σφῐγκτῆρσῐν toîs sphinktêrsi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸν σφῐγκτῆρᾰ tòn sphinktêra |
τὼ σφῐγκτῆρε tṑ sphinktêre |
τοὺς σφῐγκτῆρᾰς toùs sphinktêras | ||||||||||
Vocative | σφῐγκτήρ sphinktḗr |
σφῐγκτῆρε sphinktêre |
σφῐγκτῆρες sphinktêres | ||||||||||
Notes: |
|