From Ancient Greek τίμιος (tímios), from τιμή (timḗ), τιμῶ (timô).
τίμιος • (tímios) m (feminine τίμια, neuter τίμιο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | τίμιος (tímios) | τίμια (tímia) | τίμιο (tímio) | τίμιοι (tímioi) | τίμιες (tímies) | τίμια (tímia) | |
genitive | τίμιου (tímiou) | τίμιας (tímias) | τίμιου (tímiou) | τίμιων (tímion) | τίμιων (tímion) | τίμιων (tímion) | |
accusative | τίμιο (tímio) | τίμια (tímia) | τίμιο (tímio) | τίμιους (tímious) | τίμιες (tímies) | τίμια (tímia) | |
vocative | τίμιε (tímie) | τίμια (tímia) | τίμιο (tímio) | τίμιοι (tímioi) | τίμιες (tímies) | τίμια (tímia) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο τίμιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο τίμιος, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο τιμιότερος", etc)
|