From φαρμακεύω (pharmakeúō, “to administer a drug or medicine”) + -τῐκός (-tĭkós).
φᾰρμᾰκευτῐκός • (phărmăkeutĭkós) m (feminine φᾰρμᾰκευτῐκή, neuter φᾰρμᾰκευτῐκόν); first/second declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | φᾰρμᾰκευτῐκός phărmăkeutĭkós |
φᾰρμᾰκευτῐκή phărmăkeutĭkḗ |
φᾰρμᾰκευτῐκόν phărmăkeutĭkón |
φᾰρμᾰκευτῐκώ phărmăkeutĭkṓ |
φᾰρμᾰκευτῐκᾱ́ phărmăkeutĭkā́ |
φᾰρμᾰκευτῐκώ phărmăkeutĭkṓ |
φᾰρμᾰκευτῐκοί phărmăkeutĭkoí |
φᾰρμᾰκευτῐκαί phărmăkeutĭkaí |
φᾰρμᾰκευτῐκᾰ́ phărmăkeutĭkắ | |||||
| Genitive | φᾰρμᾰκευτῐκοῦ phărmăkeutĭkoû |
φᾰρμᾰκευτῐκῆς phărmăkeutĭkês |
φᾰρμᾰκευτῐκοῦ phărmăkeutĭkoû |
φᾰρμᾰκευτῐκοῖν phărmăkeutĭkoîn |
φᾰρμᾰκευτῐκαῖν phărmăkeutĭkaîn |
φᾰρμᾰκευτῐκοῖν phărmăkeutĭkoîn |
φᾰρμᾰκευτῐκῶν phărmăkeutĭkôn |
φᾰρμᾰκευτῐκῶν phărmăkeutĭkôn |
φᾰρμᾰκευτῐκῶν phărmăkeutĭkôn | |||||
| Dative | φᾰρμᾰκευτῐκῷ phărmăkeutĭkôi |
φᾰρμᾰκευτῐκῇ phărmăkeutĭkêi |
φᾰρμᾰκευτῐκῷ phărmăkeutĭkôi |
φᾰρμᾰκευτῐκοῖν phărmăkeutĭkoîn |
φᾰρμᾰκευτῐκαῖν phărmăkeutĭkaîn |
φᾰρμᾰκευτῐκοῖν phărmăkeutĭkoîn |
φᾰρμᾰκευτῐκοῖς phărmăkeutĭkoîs |
φᾰρμᾰκευτῐκαῖς phărmăkeutĭkaîs |
φᾰρμᾰκευτῐκοῖς phărmăkeutĭkoîs | |||||
| Accusative | φᾰρμᾰκευτῐκόν phărmăkeutĭkón |
φᾰρμᾰκευτῐκήν phărmăkeutĭkḗn |
φᾰρμᾰκευτῐκόν phărmăkeutĭkón |
φᾰρμᾰκευτῐκώ phărmăkeutĭkṓ |
φᾰρμᾰκευτῐκᾱ́ phărmăkeutĭkā́ |
φᾰρμᾰκευτῐκώ phărmăkeutĭkṓ |
φᾰρμᾰκευτῐκούς phărmăkeutĭkoús |
φᾰρμᾰκευτῐκᾱ́ς phărmăkeutĭkā́s |
φᾰρμᾰκευτῐκᾰ́ phărmăkeutĭkắ | |||||
| Vocative | φᾰρμᾰκευτῐκέ phărmăkeutĭké |
φᾰρμᾰκευτῐκή phărmăkeutĭkḗ |
φᾰρμᾰκευτῐκόν phărmăkeutĭkón |
φᾰρμᾰκευτῐκώ phărmăkeutĭkṓ |
φᾰρμᾰκευτῐκᾱ́ phărmăkeutĭkā́ |
φᾰρμᾰκευτῐκώ phărmăkeutĭkṓ |
φᾰρμᾰκευτῐκοί phărmăkeutĭkoí |
φᾰρμᾰκευτῐκαί phărmăkeutĭkaí |
φᾰρμᾰκευτῐκᾰ́ phărmăkeutĭkắ | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| φᾰρμᾰκευτῐκῶς phărmăkeutĭkôs |
φᾰρμᾰκευτῐκώτερος phărmăkeutĭkṓteros |
φᾰρμᾰκευτῐκώτᾰτος phărmăkeutĭkṓtătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Learned borrowing from Ancient Greek φαρμακευτικός (pharmakeutikós) with semantic loan from French pharmaceutique.[1]
φαρμακευτικός • (farmakeftikós) m (feminine φαρμακευτική, neuter φαρμακευτικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | φαρμακευτικός (farmakeftikós) | φαρμακευτική (farmakeftikí) | φαρμακευτικό (farmakeftikó) | φαρμακευτικοί (farmakeftikoí) | φαρμακευτικές (farmakeftikés) | φαρμακευτικά (farmakeftiká) | |
| genitive | φαρμακευτικού (farmakeftikoú) | φαρμακευτικής (farmakeftikís) | φαρμακευτικού (farmakeftikoú) | φαρμακευτικών (farmakeftikón) | φαρμακευτικών (farmakeftikón) | φαρμακευτικών (farmakeftikón) | |
| accusative | φαρμακευτικό (farmakeftikó) | φαρμακευτική (farmakeftikí) | φαρμακευτικό (farmakeftikó) | φαρμακευτικούς (farmakeftikoús) | φαρμακευτικές (farmakeftikés) | φαρμακευτικά (farmakeftiká) | |
| vocative | φαρμακευτικέ (farmakeftiké) | φαρμακευτική (farmakeftikí) | φαρμακευτικό (farmakeftikó) | φαρμακευτικοί (farmakeftikoí) | φαρμακευτικές (farmakeftikés) | φαρμακευτικά (farmakeftiká) | |