From φαρμακεύω (pharmakeúō, “to administer a drug or medicine”) + -τῐκός (-tikós).
φᾰρμᾰκευτῐκός • (pharmakeutikós) m (feminine φᾰρμᾰκευτῐκή, neuter φᾰρμᾰκευτῐκόν); first/second declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | φᾰρμᾰκευτῐκός pharmakeutikós |
φᾰρμᾰκευτῐκή pharmakeutikḗ |
φᾰρμᾰκευτῐκόν pharmakeutikón |
φᾰρμᾰκευτῐκώ pharmakeutikṓ |
φᾰρμᾰκευτῐκᾱ́ pharmakeutikā́ |
φᾰρμᾰκευτῐκώ pharmakeutikṓ |
φᾰρμᾰκευτῐκοί pharmakeutikoí |
φᾰρμᾰκευτῐκαί pharmakeutikaí |
φᾰρμᾰκευτῐκᾰ́ pharmakeutiká | |||||
| Genitive | φᾰρμᾰκευτῐκοῦ pharmakeutikoû |
φᾰρμᾰκευτῐκῆς pharmakeutikês |
φᾰρμᾰκευτῐκοῦ pharmakeutikoû |
φᾰρμᾰκευτῐκοῖν pharmakeutikoîn |
φᾰρμᾰκευτῐκαῖν pharmakeutikaîn |
φᾰρμᾰκευτῐκοῖν pharmakeutikoîn |
φᾰρμᾰκευτῐκῶν pharmakeutikôn |
φᾰρμᾰκευτῐκῶν pharmakeutikôn |
φᾰρμᾰκευτῐκῶν pharmakeutikôn | |||||
| Dative | φᾰρμᾰκευτῐκῷ pharmakeutikôi |
φᾰρμᾰκευτῐκῇ pharmakeutikêi |
φᾰρμᾰκευτῐκῷ pharmakeutikôi |
φᾰρμᾰκευτῐκοῖν pharmakeutikoîn |
φᾰρμᾰκευτῐκαῖν pharmakeutikaîn |
φᾰρμᾰκευτῐκοῖν pharmakeutikoîn |
φᾰρμᾰκευτῐκοῖς pharmakeutikoîs |
φᾰρμᾰκευτῐκαῖς pharmakeutikaîs |
φᾰρμᾰκευτῐκοῖς pharmakeutikoîs | |||||
| Accusative | φᾰρμᾰκευτῐκόν pharmakeutikón |
φᾰρμᾰκευτῐκήν pharmakeutikḗn |
φᾰρμᾰκευτῐκόν pharmakeutikón |
φᾰρμᾰκευτῐκώ pharmakeutikṓ |
φᾰρμᾰκευτῐκᾱ́ pharmakeutikā́ |
φᾰρμᾰκευτῐκώ pharmakeutikṓ |
φᾰρμᾰκευτῐκούς pharmakeutikoús |
φᾰρμᾰκευτῐκᾱ́ς pharmakeutikā́s |
φᾰρμᾰκευτῐκᾰ́ pharmakeutiká | |||||
| Vocative | φᾰρμᾰκευτῐκέ pharmakeutiké |
φᾰρμᾰκευτῐκή pharmakeutikḗ |
φᾰρμᾰκευτῐκόν pharmakeutikón |
φᾰρμᾰκευτῐκώ pharmakeutikṓ |
φᾰρμᾰκευτῐκᾱ́ pharmakeutikā́ |
φᾰρμᾰκευτῐκώ pharmakeutikṓ |
φᾰρμᾰκευτῐκοί pharmakeutikoí |
φᾰρμᾰκευτῐκαί pharmakeutikaí |
φᾰρμᾰκευτῐκᾰ́ pharmakeutiká | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| φᾰρμᾰκευτῐκῶς pharmakeutikôs |
φᾰρμᾰκευτῐκώτερος pharmakeutikṓteros |
φᾰρμᾰκευτῐκώτᾰτος pharmakeutikṓtatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Learned borrowing from Ancient Greek φαρμακευτικός (pharmakeutikós) with semantic loan from French pharmaceutique.[1]
φαρμακευτικός • (farmakeftikós) m (feminine φαρμακευτική, neuter φαρμακευτικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | φαρμακευτικός (farmakeftikós) | φαρμακευτική (farmakeftikí) | φαρμακευτικό (farmakeftikó) | φαρμακευτικοί (farmakeftikoí) | φαρμακευτικές (farmakeftikés) | φαρμακευτικά (farmakeftiká) | |
| genitive | φαρμακευτικού (farmakeftikoú) | φαρμακευτικής (farmakeftikís) | φαρμακευτικού (farmakeftikoú) | φαρμακευτικών (farmakeftikón) | φαρμακευτικών (farmakeftikón) | φαρμακευτικών (farmakeftikón) | |
| accusative | φαρμακευτικό (farmakeftikó) | φαρμακευτική (farmakeftikí) | φαρμακευτικό (farmakeftikó) | φαρμακευτικούς (farmakeftikoús) | φαρμακευτικές (farmakeftikés) | φαρμακευτικά (farmakeftiká) | |
| vocative | φαρμακευτικέ (farmakeftiké) | φαρμακευτική (farmakeftikí) | φαρμακευτικό (farmakeftikó) | φαρμακευτικοί (farmakeftikoí) | φαρμακευτικές (farmakeftikés) | φαρμακευτικά (farmakeftiká) | |