φοινικόπτερος

Ancient Greek

Etymology

From φοῖνῑξ (phoînīx, “crimson”) +‎ πτερόν (pterón, “feather”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰoi̯.niː.kóp.te.ros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰy.niˈkop.te.ros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸy.niˈkop.te.ros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fy.niˈkop.te.ros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fi.niˈkop.te.ros/

Hyphenation: φοι‧νι‧κόπ‧τε‧ρος

Adjective

φοινῑκόπτερος • (phoinīkópteros) m or f (neuter φοινῑκόπτερον); second declension

red-feathered

Declension

Second declension of φοινῑκόπτερος; φοινῑκόπτερον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	φοινῑκόπτερος phoinīkópteros	φοινῑκόπτερον phoinīkópteron	φοινῑκοπτέρω phoinīkoptérō	φοινῑκοπτέρω phoinīkoptérō	φοινῑκόπτεροι phoinīkópteroi	φοινῑκόπτερᾰ phoinīkóptera
Genitive	φοινῑκοπτέρου phoinīkoptérou	φοινῑκοπτέρου phoinīkoptérou	φοινῑκοπτέροιν phoinīkoptéroin	φοινῑκοπτέροιν phoinīkoptéroin	φοινῑκοπτέρων phoinīkoptérōn	φοινῑκοπτέρων phoinīkoptérōn
Dative	φοινῑκοπτέρῳ phoinīkoptérōi	φοινῑκοπτέρῳ phoinīkoptérōi	φοινῑκοπτέροιν phoinīkoptéroin	φοινῑκοπτέροιν phoinīkoptéroin	φοινῑκοπτέροις phoinīkoptérois	φοινῑκοπτέροις phoinīkoptérois
Accusative	φοινῑκόπτερον phoinīkópteron	φοινῑκόπτερον phoinīkópteron	φοινῑκοπτέρω phoinīkoptérō	φοινῑκοπτέρω phoinīkoptérō	φοινῑκοπτέρους phoinīkoptérous	φοινῑκόπτερᾰ phoinīkóptera
Vocative	φοινῑκόπτερε phoinīkóptere	φοινῑκόπτερον phoinīkópteron	φοινῑκοπτέρω phoinīkoptérō	φοινῑκοπτέρω phoinīkoptérō	φοινῑκόπτεροι phoinīkópteroi	φοινῑκόπτερᾰ phoinīkóptera
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	φοινῑκοπτέρως phoinīkoptérōs		φοινῑκοπτερώτερος phoinīkopterṓteros		φοινῑκοπτερώτᾰτος phoinīkopterṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Noun

φοινῑκόπτερος • (phoinīkópteros) m (genitive φοινῑκόπτέρου); second declension

flamingo (Phoenicopterus roseus)

Inflection

Second declension of ὁ φοινῑκόπτερος; τοῦ φοινῑκοπτέρου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ φοινῑκόπτερος ho phoinīkópteros	τὼ φοινῑκοπτέρω tṑ phoinīkoptérō	οἱ φοινῑκόπτεροι hoi phoinīkópteroi
Genitive	τοῦ φοινῑκοπτέρου toû phoinīkoptérou	τοῖν φοινῑκοπτέροιν toîn phoinīkoptéroin	τῶν φοινῑκοπτέρων tôn phoinīkoptérōn
Dative	τῷ φοινῑκοπτέρῳ tôi phoinīkoptérōi	τοῖν φοινῑκοπτέροιν toîn phoinīkoptéroin	τοῖς φοινῑκοπτέροις toîs phoinīkoptérois
Accusative	τὸν φοινῑκόπτερον tòn phoinīkópteron	τὼ φοινῑκοπτέρω tṑ phoinīkoptérō	τοὺς φοινῑκοπτέρους toùs phoinīkoptérous
Vocative	φοινῑκόπτερε phoinīkóptere	φοινῑκοπτέρω phoinīkoptérō	φοινῑκόπτεροι phoinīkópteroi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

→ Latin: phoenīcopterus
- → Italian: fenicottero
- → Translingual: Phoenicopterus

References

“φοινικόπτερος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
φοινικόπτερος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette