From Ottoman Turkish حظ (haz),[1] from Arabic حَظّ (ḥaẓẓ).
χαζός • (chazós) m (feminine χαζή, neuter χαζό)
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | χαζός • | χαζή • | χαζό • | χαζοί • | χαζές • | χαζά • |
genitive | χαζού • | χαζής • | χαζού • | χαζών • | χαζών • | χαζών • |
accusative | χαζό • | χαζή • | χαζό • | χαζούς • | χαζές • | χαζά • |
vocative | χαζέ • | χαζή • | χαζό • | χαζοί • | χαζές • | χαζά • |
derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο χαζός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο χαζός, etc.) |