χολωθείς • (kholōtheís) m (feminine χολωθεῖσᾰ, neuter χολωθέν); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | χολωθείς kholōtheís |
χολωθεῖσᾰ kholōtheîsa |
χολωθέν kholōthén |
χολωθέντε kholōthénte |
χολωθείσᾱ kholōtheísā |
χολωθέντε kholōthénte |
χολωθέντες kholōthéntes |
χολωθεῖσαι kholōtheîsai |
χολωθέντᾰ kholōthénta | |||||
Genitive | χολωθέντος kholōthéntos |
χολωθείσης kholōtheísēs |
χολωθέντος kholōthéntos |
χολωθέντοιν kholōthéntoin |
χολωθείσαιν kholōtheísain |
χολωθέντοιν kholōthéntoin |
χολωθέντων kholōthéntōn |
χολωθεισῶν kholōtheisôn |
χολωθέντων kholōthéntōn | |||||
Dative | χολωθέντῐ kholōthénti |
χολωθείσῃ kholōtheísēi |
χολωθέντῐ kholōthénti |
χολωθέντοιν kholōthéntoin |
χολωθείσαιν kholōtheísain |
χολωθέντοιν kholōthéntoin |
χολωθεῖσῐ / χολωθεῖσῐν kholōtheîsi(n) |
χολωθείσαις kholōtheísais |
χολωθεῖσῐ / χολωθεῖσῐν kholōtheîsi(n) | |||||
Accusative | χολωθέντᾰ kholōthénta |
χολωθεῖσᾰν kholōtheîsan |
χολωθέν kholōthén |
χολωθέντε kholōthénte |
χολωθείσᾱ kholōtheísā |
χολωθέντε kholōthénte |
χολωθέντᾰς kholōthéntas |
χολωθείσᾱς kholōtheísās |
χολωθέντᾰ kholōthénta | |||||
Vocative | χολωθείς kholōtheís |
χολωθεῖσᾰ kholōtheîsa |
χολωθέν kholōthén |
χολωθέντε kholōthénte |
χολωθείσᾱ kholōtheísā |
χολωθέντε kholōthénte |
χολωθέντες kholōthéntes |
χολωθεῖσαι kholōtheîsai |
χολωθέντᾰ kholōthénta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
χολωθέντως kholōthéntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|