χορεύω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word χορεύω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word χορεύω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say χορεύω in singular and plural. Everything you need to know about the word χορεύω you have here. The definition of the word χορεύω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofχορεύω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From χορός (khorós, “dance”) +‎ -εύω (-eúō).

Pronunciation

 

Verb

χορεύω • (khoreúō)

  1. (intransitive) to dance in a round or choral dance
  2. (intransitive or with cognate object) to dance
    Λύκος περὶ φρέαρ χορεύει.
    Lúkos perì phréar khoreúei.
    The wolf dances around the well.
  3. (intransitive) to practice dancing
  4. (intransitive) to move in a circle, circle
  5. (intransitive) to rouse to dancing

Inflection

   Present: χορεύω, χορεύομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative χορεύω χορεύεις χορεύει χορεύετον χορεύετον χορεύομεν χορεύετε χορεύουσῐ(ν)
subjunctive χορεύω χορεύῃς χορεύῃ χορεύητον χορεύητον χορεύωμεν χορεύητε χορεύωσῐ(ν)
optative χορεύοιμῐ χορεύοις χορεύοι χορεύοιτον χορευοίτην χορεύοιμεν χορεύοιτε χορεύοιεν
imperative   χόρευε χορευέτω χορεύετον χορευέτων   χορεύετε χορευόντων
middle/
passive 		indicative χορεύομαι χορεύῃ,
χορεύει 		χορεύεται χορεύεσθον χορεύεσθον χορευόμεθᾰ χορεύεσθε χορεύονται
subjunctive χορεύωμαι χορεύῃ χορεύηται χορεύησθον χορεύησθον χορευώμεθᾰ χορεύησθε χορεύωνται
optative χορευοίμην χορεύοιο χορεύοιτο χορεύοισθον χορευοίσθην χορευοίμεθᾰ χορεύοισθε χορεύοιντο
imperative   χορεύου χορευέσθω χορεύεσθον χορευέσθων   χορεύεσθε χορευέσθων
active middle/passive
infinitive χορεύειν χορεύεσθαι
participle m χορεύων χορευόμενος
f χορεύουσᾰ χορευομένη
n χορεῦον χορευόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐχόρευον, ἐχορευόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐχόρευον ἐχόρευες ἐχόρευε(ν) ἐχορεύετον ἐχορευέτην ἐχορεύομεν ἐχορεύετε ἐχόρευον
middle/
passive 		indicative ἐχορευόμην ἐχορεύου ἐχορεύετο ἐχορεύεσθον ἐχορευέσθην ἐχορευόμεθᾰ ἐχορεύεσθε ἐχορεύοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: χορεύσω, χορεύσομαι, χορευθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative χορεύσω χορεύσεις χορεύσει χορεύσετον χορεύσετον χορεύσομεν χορεύσετε χορεύσουσῐ(ν)
optative χορεύσοιμῐ χορεύσοις χορεύσοι χορεύσοιτον χορευσοίτην χορεύσοιμεν χορεύσοιτε χορεύσοιεν
middle indicative χορεύσομαι χορεύσῃ,
χορεύσει 		χορεύσεται χορεύσεσθον χορεύσεσθον χορευσόμεθᾰ χορεύσεσθε χορεύσονται
optative χορευσοίμην χορεύσοιο χορεύσοιτο χορεύσοισθον χορευσοίσθην χορευσοίμεθᾰ χορεύσοισθε χορεύσοιντο
passive indicative χορευθήσομαι χορευθήσῃ χορευθήσεται χορευθήσεσθον χορευθήσεσθον χορευθησόμεθᾰ χορευθήσεσθε χορευθήσονται
optative χορευθησοίμην χορευθήσοιο χορευθήσοιτο χορευθήσοισθον χορευθησοίσθην χορευθησοίμεθᾰ χορευθήσοισθε χορευθήσοιντο
active middle passive
infinitive χορεύσειν χορεύσεσθαι χορευθήσεσθαι
participle m χορεύσων χορευσόμενος χορευθησόμενος
f χορεύσουσᾰ χορευσομένη χορευθησομένη
n χορεῦσον χορευσόμενον χορευθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐχόρευσᾰ, ἐχορευσᾰ́μην, ἐχορεύθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐχόρευσᾰ ἐχόρευσᾰς ἐχόρευσε(ν) ἐχορεύσᾰτον ἐχορευσᾰ́την ἐχορεύσᾰμεν ἐχορεύσᾰτε ἐχόρευσᾰν
subjunctive χορεύσω χορεύσῃς χορεύσῃ χορεύσητον χορεύσητον χορεύσωμεν χορεύσητε χορεύσωσῐ(ν)
optative χορεύσαιμῐ χορεύσειᾰς,
χορεύσαις 		χορεύσειε(ν),
χορεύσαι 		χορεύσαιτον χορευσαίτην χορεύσαιμεν χορεύσαιτε χορεύσειᾰν,
χορεύσαιεν
imperative   χόρευσον χορευσᾰ́τω χορεύσᾰτον χορευσᾰ́των   χορεύσᾰτε χορευσᾰ́ντων
middle indicative ἐχορευσᾰ́μην ἐχορεύσω ἐχορεύσᾰτο ἐχορεύσᾰσθον ἐχορευσᾰ́σθην ἐχορευσᾰ́μεθᾰ ἐχορεύσᾰσθε ἐχορεύσᾰντο
subjunctive χορεύσωμαι χορεύσῃ χορεύσηται χορεύσησθον χορεύσησθον χορευσώμεθᾰ χορεύσησθε χορεύσωνται
optative χορευσαίμην χορεύσαιο χορεύσαιτο χορεύσαισθον χορευσαίσθην χορευσαίμεθᾰ χορεύσαισθε χορεύσαιντο
imperative   χόρευσαι χορευσᾰ́σθω χορεύσᾰσθον χορευσᾰ́σθων   χορεύσᾰσθε χορευσᾰ́σθων
passive indicative ἐχορεύθην ἐχορεύθης ἐχορεύθη ἐχορεύθητον ἐχορευθήτην ἐχορεύθημεν ἐχορεύθητε ἐχορεύθησᾰν
subjunctive χορευθῶ χορευθῇς χορευθῇ χορευθῆτον χορευθῆτον χορευθῶμεν χορευθῆτε χορευθῶσῐ(ν)
optative χορευθείην χορευθείης χορευθείη χορευθεῖτον,
χορευθείητον 		χορευθείτην,
χορευθειήτην 		χορευθεῖμεν,
χορευθείημεν 		χορευθεῖτε,
χορευθείητε 		χορευθεῖεν,
χορευθείησᾰν
imperative   χορεύθητῐ χορευθήτω χορεύθητον χορευθήτων   χορεύθητε χορευθέντων
active middle passive
infinitive χορεῦσαι χορεύσᾰσθαι χορευθῆναι
participle m χορεύσᾱς χορευσᾰ́μενος χορευθείς
f χορεύσᾱσᾰ χορευσᾰμένη χορευθεῖσᾰ
n χορεῦσᾰν χορευσᾰ́μενον χορευθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κεχόρευκᾰ, κεχόρευμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κεχόρευκᾰ κεχόρευκᾰς κεχόρευκε(ν) κεχορεύκᾰτον κεχορεύκᾰτον κεχορεύκᾰμεν κεχορεύκᾰτε κεχορεύκᾱσῐ(ν)
subjunctive κεχορεύκω κεχορεύκῃς κεχορεύκῃ κεχορεύκητον κεχορεύκητον κεχορεύκωμεν κεχορεύκητε κεχορεύκωσῐ(ν)
optative κεχορεύκοιμῐ,
κεχορευκοίην 		κεχορεύκοις,
κεχορευκοίης 		κεχορεύκοι,
κεχορευκοίη 		κεχορεύκοιτον κεχορευκοίτην κεχορεύκοιμεν κεχορεύκοιτε κεχορεύκοιεν
imperative   κεχόρευκε κεχορευκέτω κεχορεύκετον κεχορευκέτων   κεχορεύκετε κεχορευκόντων
middle/
passive 		indicative κεχόρευμαι κεχόρευσαι κεχόρευται κεχόρευσθον κεχόρευσθον κεχορεύμεθᾰ κεχόρευσθε κεχόρευνται
subjunctive κεχορευμένος ὦ κεχορευμένος ᾖς κεχορευμένος ᾖ κεχορευμένω ἦτον κεχορευμένω ἦτον κεχορευμένοι ὦμεν κεχορευμένοι ἦτε κεχορευμένοι ὦσῐ(ν)
optative κεχορευμένος εἴην κεχορευμένος εἴης κεχορευμένος εἴη κεχορευμένω εἴητον/εἶτον κεχορευμένω εἰήτην/εἴτην κεχορευμένοι εἴημεν/εἶμεν κεχορευμένοι εἴητε/εἶτε κεχορευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κεχόρευσο κεχορεύσθω κεχόρευσθον κεχορεύσθων   κεχόρευσθε κεχορεύσθων
active middle/passive
infinitive κεχορευκέναι κεχορεῦσθαι
participle m κεχορευκώς κεχορευμένος
f κεχορευκυῖᾰ κεχορευμένη
n κεχορευκός κεχορευμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐκεχορεύκειν, ἐκεχορεύμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκεχορεύκειν,
ἐκεχορεύκη 		ἐκεχορεύκεις,
ἐκεχορεύκης 		ἐκεχορεύκει(ν) ἐκεχορεύκετον ἐκεχορευκέτην ἐκεχορεύκεμεν ἐκεχορεύκετε ἐκεχορεύκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐκεχορεύμην ἐκεχόρευσο ἐκεχόρευτο ἐκεχόρευσθον ἐκεχορεύσθην ἐκεχορεύμεθᾰ ἐκεχόρευσθε ἐκεχόρευντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

References

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek χορεύω.

Pronunciation

  • IPA(key): /xoˈɾe.vo/
  • Hyphenation: χο‧ρεύ‧ω

Verb

χορεύω • (chorévo) (past χόρεψα, passive χορεύομαι)

  1. to dance
  2. to bounce about

Conjugation

χορεύω   χορεύομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg χορεύω χορέψω χορεύομαι χορευτώ
2 sg χορεύεις χορέψεις χορεύεσαι χορευτείς
3 sg χορεύει χορέψει χορεύεται χορευτεί
1 pl χορεύουμε, [‑ομε] χορέψουμε, [‑ομε] χορευόμαστε χορευτούμε
2 pl χορεύετε χορέψετε χορεύεστε, χορευόσαστε χορευτείτε
3 pl χορεύουν(ε) χορέψουν(ε) χορεύονται χορευτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg χόρευα χόρεψα χορευόμουν(α) χορεύτηκα
2 sg χόρευες χόρεψες χορευόσουν(α) χορεύτηκες
3 sg χόρευε χόρεψε χορευόταν(ε) χορεύτηκε
1 pl χορεύαμε χορέψαμε χορευόμασταν, (‑όμαστε) χορευτήκαμε
2 pl χορεύατε χορέψατε χορευόσασταν, (‑όσαστε) χορευτήκατε
3 pl χόρευαν, χορεύαν(ε) χόρεψαν, χορέψαν(ε) χορεύονταν, (χορευόντουσαν) χορεύτηκαν, χορευτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα χορεύω ➤ θα χορέψω ➤ θα χορεύομαι ➤ θα χορευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα χορεύεις, … θα χορέψεις, … θα χορεύεσαι, … θα χορευτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … χορέψει   έχω, έχεις, … χορευτεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … χορέψει   είχα, είχες, … χορευτεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … χορέψει   θα έχω, θα έχεις, … χορευτεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg χόρευε χόρεψε, χόρευ' 1 — χορέψου
2 pl χορεύετε χορέψτε, χορεύτε2 χορεύεστε χορευτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ χορεύοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας χορέψει ➤ —
Nonfinite form➤ χορέψει χορευτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. χόρευ' το ("dance it!")
 2. Colloquial.
 • (…) optional or informal.   rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
Wikious
Boobota
Sagapedia