Inherited from Byzantine Greek ψηλός (psēlós), inherited as an aphetic form of Ancient Greek ὑψηλός (hupsēlós). Doublet of υψηλός (ypsilós).
ψηλός • (psilós) m (feminine ψηλή, neuter ψηλό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ψηλός (psilós) | ψηλή (psilí) | ψηλό (psiló) | ψηλοί (psiloí) | ψηλές (psilés) | ψηλά (psilá) | |
| genitive | ψηλού (psiloú) | ψηλής (psilís) | ψηλού (psiloú) | ψηλών (psilón) | ψηλών (psilón) | ψηλών (psilón) | |
| accusative | ψηλό (psiló) | ψηλή (psilí) | ψηλό (psiló) | ψηλούς (psiloús) | ψηλές (psilés) | ψηλά (psilá) | |
| vocative | ψηλέ (psilé) | ψηλή (psilí) | ψηλό (psiló) | ψηλοί (psiloí) | ψηλές (psilés) | ψηλά (psilá) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ψηλός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ψηλός, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ψηλότερος", etc)
Notes: The superlative form is rare. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||