Конне́ктикут • (Konnɛ́ktikut) m inan (genitive Конне́ктикута)
singular | |
---|---|
nominative | Конне́ктикут Konnɛ́ktikut |
genitive | Конне́ктикута Konnɛ́ktikuta |
dative | Конне́ктикуту Konnɛ́ktikutu |
accusative | Конне́ктикут Konnɛ́ktikut |
instrumental | Конне́ктикутом Konnɛ́ktikutom |
prepositional | Конне́ктикуте Konnɛ́ktikute |
Конне́ктикут • (Konnéktykut) m inan (genitive Конне́ктикуту, uncountable)
singular | |
---|---|
nominative | Конне́ктикут Konnéktykut |
genitive | Конне́ктикуту Konnéktykutu |
dative | Конне́ктикутові, Конне́ктикуту Konnéktykutovi, Konnéktykutu |
accusative | Конне́ктикут Konnéktykut |
instrumental | Конне́ктикутом Konnéktykutom |
locative | Конне́ктикуту, Конне́ктикуті Konnéktykutu, Konnéktykuti |
vocative | Конне́ктикуте Konnéktykute |